جرعه افشانی بر خاک در تاریخ زبان و ادبیات فارسی

یکی از مضامین و مفاهیمی که در حوزه زبان و ادبیات فارسی مرغوبیت و مقبولیت بسزایی در نزد عامه مردم دارد، مضمون و مفهوم جرعه نثار دادن به خاک است. این مضمون از دایره وسیع و گسترده ای در ادبیات فارسی برخوردار است و هر کس بر اساس مانیفست چارچوب و پارادایم فکری خود به توصیف، تجزیه و تحلیل این مضمون پرداخته است. بررسی مضمون جرعه افشاندن بر خاک ضرورتی اجتناب ناپذیر است. این پژوهش به شیوه کتابخانه ای به همراه روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است و درصدد است تا با بررسی و واکاوی در متون ادبی، شاعران، نویسندگان ادبیان و استناد به سخنان و مطالب بزرگان زبان و ادبیات ایران، نظری بدیع کامل در این رابطه بدهد. نتایج پژوهش نشان می دهد که فرهنگ جرعه افشانی مضامین متنوعی را در هر عصر در بر می گیرد و عناصر و بن مایه های آن نیز متناسب با لایه های عمیق و بنیادین هر هنگ فر اجتماع تغییر می کند. همچنین شاعران و ادبیان از محتویات و عناصر این مضمون در گونه های ادبی مختلفی بهره بردند که نظر هر کدام در حوزه زبان و ادبیات فارسی شاهکاری گرانمایه محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، فارسی ، شعر ، خاک ، جرعه ، شراب