جلوه تلمیح پیامبران و ائمه در اشعار فارسی میرزا حسین کریمی مراغه ای

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MTCONF09_088

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1404

چکیده مقاله:

یکی از آرایه های پرکاربرد در اشعار آرایه تلمیح است شاعران ضمن بیان افکار و سخنان خود، گوشه چشمی به آیات و احادیث و داستانهای کهن داشته اند بدین ترتیب ضمن تایید و ملموس کردن سخن خود برای مخاطب تسلطشان را بر آیات قرآن و داستانهای مربوط به ادوار گذشته فارسی زبانان نشان داده اند. استاد میرزا حسین کریمی مراغهای جزو شاعران توانمند و مردمی است که در نهایت زیبایی و دقت آرایه تلمیح را در اشعار خود به کار برده و میزان دانش و تسلط خود را در افسانه ها و اساطیر کهن و همچنین آیات و روایات نشان داده است. سعی شد در این مقاله به تلمیحات مربوط به پیامبران امامان و معصومین دیوان پرداخته شود. با توجه به بررسی انجام شده از بین تلمیح به ۲۸ تن از بزرگان دینی، تلمیحات مربوط به حضرت علی(ع)، سپس تلمیح به امام حسین (ع) و تلمیح به امام زمان (ع) به ترتیب بیشترین بسامد را داشتند تحقیق نشان داد شاعر گرانسنگ اطلاعات دینی و تاریخی بسیار ارزنده و گسترده ای در زمینه زندگی بزرگان دینی دارد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

یحیی باقرخانی

دانشجوی ارشد گروه زبان و ادبیات فارسی واحد هشترود دانشگاه آزاد اسلامی هشترود، ایران

فریبا محمودی

عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی و آموزش معلمان دانشکده علوم انسانی واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی میانه ایران