تحلیل اخلاقی و تربیتی غیبت کردن در بوستان سعدی

غیبت، به عنوان یک آسیب جدی در تعاملات انسانی و مغایر با اصول، اخلاقی، همواره مورد توجه اندیشمندان بوده است. این پژوهش با هدف واکاوی مفهوم غیبت و پیامدهای اخلاقی و تربیتی آن در منظومه فکری سعدی و با تمرکز بر کتاب بوستان انجام شده است. با رویکردی تحلیلی-تفسیر، حکایات و نصایح برگزیده از بوستان مورد بررسی قرار گرفته اند تا نگرش سعدی به ماهیت غیبت، دلایل مذمومیت آن و تاثیرات آن بر فرد و اجتماع تبیین گردد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که سعدی غیبت را نه تنها نقض حریم خصوصی و هتک حرمت افراد می داند، بلکه آن را زمینه ساز کینه، نفاق و از بین رفتن اعتماد در جامعه معرفی می کند. علاوه بر این آموزه های تربیتی بوستان بر اهمیت حفظ زبان نیک اندیشی و پرهیز از داوری عجولانه به عنوان راهکارهایی برای مقابله با این رذیله اخلاقی تاکید دارند. در نهایت این مطالعه ضمن تبیین دیدگاه اخلاقی سعدی درباره غیبت، بر ارزش و کارآمدی تعالیم او در ارتقای اخلاق فردی و سلامت روابط اجتماعی در عصر حاضر تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

سعدی ، بوستان ، غیبت ، مضامین اخلاقی