تحلیل تطبیقی متون ادبی کهن و معاصر فارسی در کتب متوسطه اول و دوم

هدف این پژوهش تحلیل تطبیقی متون ادبی کهن و معاصر فارسی در کتب متوسطه اول و دوم است. روش تحقیق به صورت توصیفی و از نوع تحلیل محتوا بوده و رویکرد آن کاربردی است. جامعه پژوهش شامل کتب درسی ادبیات فارسی در مقاطع متوسطه اول و دوم است که به صورت هدفمند انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری از یک چک لیست تحلیل محتوای استاندارد استفاده کرده است و نتایج با استفاده از شاخص های آماری توصیفی مورد بررسی قرار گرفته اند. این تحلیل به دانش آموزان امکان می دهد تا با تحولات فرهنگی و اجتماعی ایران آشنا شوند و تفاوت های معنایی، زبانی و ساختاری این دو دوره را درک کنند. متون ادبی کهن، مانند اشعار فردوسی، حافظ و سعدی، معمولا مضامینی چون عشق، هویت ملی و آموزه های اخلاقی را در قالب های سنتی به تصویر می کشند. در مقابل، ادبیات معاصر با آثاری از نیما یوشیج، شاملو و سپهری، مسائل مدرن تری. مانند. هویت فردی، نقد اجتماعی و چالش های زندگی معاصر را بررسی می کند. در زبان ادبیات کهن معمولا رسمی و وزن دار است در حالی که زبان معاصر به سمت سادگی و محاوره ای بودن گرایش پیدا می کند. همچنین روند تدریس این متون نیز دچار تغییراتی شده است؛ به طوری که در دوره کهن به تحلیل و تفسیر پرداخته می شد اما در دوره معاصر به تحلیل انتقادی و بحث های گروهی متمایل شده است. این تغییرات به خلق فکر خلاق و انتقادی در دانش آموزان کمک می کند و آنها را به درک عمیق تری از میراث فرهنگی و ادبی خود رهنمون می سازد.

کلیدواژه ها:

ادبیات فارسی ، متون ادبی کهن ، متوسطه