شناسایی و تبیین راهکارهای عملی برای ارتقاء سلامت روان از منظر نهج البلاغه

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین آموزه های نهج البلاغه و بهبود سلامت روان در جامعه امروز پرداخته است. هدف اصلی این تحقیق، شناسایی و تبیین راهکارهای عملی برای ارتقاء سلامت روان از منظر نهج البلاغه است. به منظور پاسخ به این سوالات، روش پژوهش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا به کار رفته و اطلاعات از طریق بررسی خطبه ها، نامه ها و حکمت های امام علی (ع) استخراج شده است.یافته ها نشان می دهد که نهج البلاغه حاوی آموزه های متنوع و کارآمدی در زمینه بهبود وضعیت روانی افراد است. امام علی (ع) در سخنان خود بر تقویت ایمان، خودشناسی، خودکنترلی، مدیریت هیجانات، تسلط بر نفس، قناعت و بخشش تاکید دارند که همه این اصول می توانند در کاهش اضطراب، استرس، افسردگی و مشکلات روانی دیگر موثر واقع شوند. همچنین، آموزه های نهج البلاغه بر روابط انسانی سالم، کاهش کینه ورزی، افزایش صبر و تحمل و پرورش محبت و همدلی در روابط فردی و اجتماعی تاکید دارند. در این راستا، پژوهش به استخراج اصولی چون خودشناسی، مدیریت خشم، اهمیت روابط سالم و کاهش استرس پرداخته است که در دنیای امروزی می توانند برای بهبود سلامت روان بسیار مفید باشند. نتایج پژوهش پیشنهاد می کنند که آموزه های نهج البلاغه در قالب برنامه های آموزشی و مشاوره ای، در سطح مدارس، دانشگاه ها و محیط های کاری پیاده سازی شوند تا افراد بتوانند مهارت های روان شناختی و معنوی لازم را برای مقابله با چالش های روانی و اجتماعی کسب کنند. بر اساس این یافته ها، پیشنهادات کاربردی برای استفاده از آموزه های نهج البلاغه در بهبود سلامت روان ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

نهج البلاغه ، امام علی (ع) ، سلامت روان ، جامعه ، روابط سالم ، ایمان.