بهینه سازی مشعل های صنعتی جهت بازیافت حرارتی

سازندگان مشعل در نتیجه تقید مداوم به تحقیق و توسعه (R&D)، Turndown مشعل را افزایش داده اند. کلیه مشعل ها دارای یک turndown خاص بین ۴:۱ و ۱۰:۱ یا بالاتر هستند که این به طرح مشعل بستگی دارد. وقتی تقاضا برای بخار یا آبگرم کاهش می یابد، ظرفیت خروجی مشعل نیز کاهش پیدا می کند تا تقاضای پایین تر را تامین کند. اگر turndown مشعل فقط ۴:۱ باشد این بدین معنی است که مشعل می تواند فقط در ۲۵ درصد ظرفیت اشتعال کامل کار کند. همچنانکه تقاضای فرآیند کاهش می یابد، نرخ اشتعال نیز باید کاهش پیدا کند. اگر تقاضا به زیر حداقل turndown افت کند، دیگ سریعا حداقل تقاضای فرآیند که می تواند برآورده کند را تامین کرده و سپس خاموش می شود تا این که تقاضای بیشتری مورد نیاز باشد. این امر تاثیر منفی بر راندمان ایجاد می کند و هزینه ها را افزایش می دهد که علت آن مراحل پیش تخلیه و پس تخلیه مربوط به سیکل خاموش و روشن شدن دیگ است که گرما را از دیگ خارج می سازند. تا چند سال پیش، نسبت turndown در مشعل های صنعتی ۴:۱ یا ۵:۱ بود. اما امروزه با نوآوری های فناوری، نسبت ۱۰:۱ با تکرارپذیری خوب و کنترل عالی نسبت های سوخت و هوا به راحتی قابل دست یابی است.

کلیدواژه ها:

Turndown ، تحقیق و توسعه ، تقاضای فرآیند ، راندمان