بررسی ارتباط بین سقط جنین با مختصات جامع نشانه های بالینی و مصارف دارویی: یافته های حاصل از مطالعه کوهورت بزرگسالان فسا

زمینه و هدف: سقط جنین از موضوعات مهم مطرح در سلامت باروری است. شناسایی عوامل خطر جامع مرتبط می تواند به طراحی مداخلات پیشگیرانه و مدیریتی موثر کمک کند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط سقط جنین با پروفایل جامع علائم و نشانه های بالینی و مصارف دارویی در یک جمعیت روستایی در جنوب ایران بود. روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی توصیفی-تحلیلی بر روی داده های baseline مطالعه کوهورت بزرگسالان فسا انجام شد. داده های مربوط به زنان ۳۵ تا ۷۰ سال شامل وضعیت مصارف دارویی، علائم و نشانه های بالینی به همراه شاخص های جمعیت شناختی و اقتصادی اجتماعی با سابقه سقط گردآوری و با استفاده از آزمون های تک متغیره و سپس آزمون چند متغیره رگرسیون لجستیک تحلیل شدند. یافته ها: از میان ۵۵۶۰ زن مورد بررسی، ۱۶۱۷ نفر (۲۹.۱٪) سابقه حداقل یک بار سقط را گزارش کردند. در مدل نهایی چند متغیره از بین متغیرهای علائم بالینی، تغییر رنگ ادرار (۱.۴۸۵ OR)، زردی (۲.۱۹۱ OR)، سرگیجه (۱.۳۶۶ OR) و زخم تناسلی (۱.۴۵۱ OR) به طور معناداری با افزایش احتمال سقط جنین مرتبط بودند. در بررسی سوابق دارویی نیز تنها مصرف آمیودارون (۲.۴۴۵ OR) و والسارتان (۱.۱۹۰ OR) با افزایش خطر سقط همراه بودند. علاوه بر این، از بین متغیرهای جمعیت شناختی و اجتماعی اقتصادی، سن (۱.۰۳ OR) و قومیت مادر (۰.۵۳ OR) ارتباط معناداری نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر نقش اثرگذار پروفایل های دارویی و علائم و نشانه های بالینی در حضور برخی متغیرهای جمعیت شناختی بر رخداد سقط جنین تاکید می کند. توجه به این عوامل می تواند در تشخیص زودهنگام گروه های پرخطر و طراحی مداخلات پیشگیرانه مفید باشد. در عین حال، مطالعات طولی جهت روشن شدن مسیرهای علیتی مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

سقط جنین ، علائم و نشانه های بالینی ، مصرف دارو ، مطالعه کوهورت بزرگسالان فسا