بررسی شیوع عیوب انکساری به عنوان یکی از بیماری های شایع چشمی در جمعیت ۶ تا ۳۰ ساله روستایی استان مازندران

چکیدهمقدمه و هدف: عیوب انکساری یکی از شایع ترین مشکلات بینایی در جوامع انسانی هستند که در صورت عدم تشخیص و اصلاح به موقع می توانند عملکرد تحصیلی، شغلی و کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهند. این پژوهش با هدف تعیین میزان و شیوع عیوب انکساری در جمعیت ۶ تا ۳۰ ساله روستایی استان مازندران انجام شد.روش تحقیق: جامعه هدف در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، افراد ساکن در مناطق روستایی استان مازندران بودند. معاینات چشمی و اپتومتری گسترده ای برای هر فرد انجام شد که قسمت مهم این معاینات اندازه گیری عیوب انکساری بود. عیوب انکساری با استفاده از اتورفرکتومتر تاپکن (مدل r۷۰۰۰ RM) اندازه گیری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t تک گروهی و آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی شفه با استفاده از نرم افزار spss انجام شد.نتایج: میانگین عیوب انکساری با افزایش سن روند صعودی داشت و کمترین میزان در گروه سنی ۵ تا ۱۰ سال (۰/۰±۰۱/۰) و بیشترین میانگین در گروه ۲۱ تا ۲۵ سال (۰۸/۰±۴۱/۰) مشاهده شد. گروه سنی ۲۶ تا ۳۰ سال میانگین کمی کمتر (۰۱/۰±۳۲/۰) نشان داد اما همچنان بالاتر از گروه های نوجوان تر بود. تحلیل واریانس نشان داد که اختلاف میانگین عیوب انکساری بین گروه های سنی مختلف معنادار است (۰۰۰۱/۰>P، ۷۷/۱۵=F). نتایج آزمون تعقیبی شفه مشخص کرد که گروه ۵ تا ۱۰ سال با تمامی گروه ها اختلاف معنادار دارد و گروه های ۱۱ تا ۱۵ سال با ۲۱ تا ۲۵ سال و ۲۶ تا ۳۰ سال تفاوت معنی داری داشتند، در حالی که سایر گروه های سنی اختلاف معنادار آماری نداشتندنتیجه گیری: در مجموع، این پژوهش تصویری روشن از وضعیت عیوب انکساری در جامعه هدف ارائه می دهد و می تواند مبنای مناسبی برای برنامه ریزی های سلامت محور در جهت ارتقای بهداشت بینایی و کاهش بار اختلالات چشمی در این مناطق باشد.

کلیدواژه ها:

عیوب انکساری ، جمعیت روستایی ، اختلالات بینایی / بیماری های چشمی