نقش حسابداری تعهدی در بهبود تصمیم گیری مالی شهرداری ها

این پژوهش با هدف تبیین نقش حسابداری تعهدی در بهبود تصمیم گیری مالی شهرداری ها انجام شده و با توجه به چالش های روزافزون مدیریت مالی شهری، اهمیت دسترسی به اطلاعات جامع، قابل اتکا و به موقع را برجسته می سازد. حسابداری نقدی که همچنان در بسیاری از شهرداری ها به عنوان مبنای اصلی گزارشگری مالی استفاده می شود، قادر به انعکاس واقعی وضعیت مالی، تعهدات، دارایی ها و هزینه های تحقق یافته نیست و همین امر منجر به محدود شدن ظرفیت تصمیم سازی مدیران شهری در حوزه هایی همچون بودجه ریزی، تخصیص منابع و ارزیابی عملکرد می شود. در این مقاله، ابتدا مفاهیم بنیادین حسابداری تعهدی و تمایزهای آن با حسابداری نقدی مرور می شود و سپس بر اساس چارچوب نظری مبتنی بر نظریه اطلاعات و نظریه پاسخگویی، نقش این مبنا در افزایش شفافیت و کارایی نظام مدیریت مالی شهری تحلیل می گردد. یافته های پژوهش—که بر ترکیبی از تحلیل نظری، مرور مطالعات تطبیقی و بررسی الزامات اجرایی مبتنی است—نشان می دهد استقرار حسابداری تعهدی موجب ارتقای کیفیت اطلاعات مالی، کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، تقویت نظام پاسخگویی و فراهم شدن امکان ارزیابی دقیق هزینه–فایده طرح ها و پروژه ها در شهرداری ها می شود. همچنین نتایج نشان می دهد که حسابداری تعهدی توانایی شهرداری ها را در مدیریت تعهدات بلندمدت، کنترل هزینه ها، پیش بینی جریان های نقدی و افزایش اعتماد شهروندان به شفافیت مالی شهرداری تقویت می کند. با این حال، پیاده سازی موفق این نظام مستلزم اصلاحات نهادی، توسعه زیرساخت های فناوری، آموزش نیروی انسانی و یکپارچه سازی سامانه های مالی است. بر اساس تحلیل ارائه شده، مقاله نتیجه می گیرد که حسابداری تعهدی نه تنها ابزار ارتقای شفافیت مالی است، بلکه به عنوان یک ضرورت راهبردی برای بهبود حکمرانی شهری و تصمیم گیری مبتنی بر شواهد در شهرداری ها تلقی می شود. در پایان، پیشنهادهایی برای توسعه پژوهش های آینده شامل مطالعات میدانی، تحلیل اثرات واقعی اجرای نظام تعهدی و مقایسه عملکرد شهرداری های دارای مبنای تعهدی و نقدی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

حسابداری تعهدی ، تصمیم گیری مالی ، شهرداری ها ، شفافیت مالی ، پاسخگویی عمومی