بررسی اهمیت نوع آموزش و تدریس به دانش آموزان

دوران دبستان نقطه آغاز شکل گیری مهارت های شناختی و اجتماعی دانش آموزان است و روش تدریس معلمان نقشی بنیادین در کیفیت این فرآیند ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل تاثیر شیوه های گوناگون تدریس بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. مطالعه با رویکردی ترکیبی و به کارگیری ابزارهای کمی و کیفی صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که استفاده از روش های تدریس فعال و تعاملی همچون آموزش مبتنی بر بازی، روش های مسئله محور و یادگیری گروهی، نسبت به شیوه های سنتی، اثربخشی بیشتری در بهبود مهارت های تفکر انتقادی، خلاقیت و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دارد. همچنین معلمان نوآور که محیط های یادگیری متنوع و حمایتی ایجاد می کنند، بیشترین تاثیر را بر پیشرفت تحصیلی و رشد اعتماد به نفس دانش آموزان بر جای می گذارند. این یافته ها بر ضرورت بازنگری در شیوه های تدریس و تقویت مهارت های حرفه ای معلمان در مدارس ابتدایی تاکید دارند.