بررسی اثربخشی داستان درمانی بر افزایش اعتمادبه نفس و کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان

اعتماد به نفس پایین و اضطراب اجتماعی از مهمترین مسائل روانشناختی دوران کودکی هستند که می توانند رشد اجتماعی، تحصیلی و هیجانی کودک را تحت تاثیر قرار دهند. یکی از روش های نوین و موثر برای مداخله در این زمینه داستان درمانی است که با تکیه بر قدرت قصه ها در بازسازی شناختی و همذات پنداری، امکان بهبود وضعیت روانی کودک را فراهم می آورد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی داستان درمانی بر افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب اجتماعی در کودکان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی ۸ تا ۱۰ سال شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. از بین آنان ۳۰ نفر که دارای سطوح پایین اعتماد به نفس و اضطراب اجتماعی بالا بودند به صورت نمونه گیری در دسترس و با رعایت معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل هر گروه (۱۵) نفر گمارده شدند. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای، تحت مداخله داستان درمانی مبتنی بر الگوی مریلین دانیل قرار گرفت. گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل مقیاس اعتماد به نفس کودکان کوپر اسمیت (۱۹۶۷) و مقیاس اضطراب اجتماعی کودکان لاجرسا و همکاران (۱۹۹۵) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که داستان درمانی تاثیر معناداری بر افزایش اعتماد به نفس و کاهش اضطراب اجتماعی کودکان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل داشته است. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که داستان درمانی روشی موثر و کارآمد برای ارتقای سلامت روان کودکان، به ویژه در زمینه تقویت اعتماد به نفس و کاهش اضطراب اجتماعی است. این روش می تواند به عنوان یک ابزار مکمل در مدارس، مراکز مشاوره و خانواده ها مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

داستان درمانی ، اعتماد به نفس ، اضطراب اجتماعی ، کودکان ، سلامت روان