تحلیل معماری RISC و CISC در پردازنده های مدرن

CISC (Complex Instruction Set Computer)، RISC (Reduced Instruction Set Computer) رویکرد اصلی در طراحی پردازنده ها هستند که هر یک مزایا و محدودیتهای خاص خود را دارند. معماری RISC بر اساس مجموعه ای از دستورات ساده و محدود طراحی شده است که اجرای آنها در یک چرخه ساعت انجام می شود. این معماری به دلیل سادگی طراحی، مصرف توان کمتر و بهینه سازی بهتر در اجرای موازی در پردازنده های مدرن مانند ARM و برخی پردازنده های سرور به کار گرفته می شود. از سوی دیگر، معماری CISC دارای مجموعه ای پیچیده از دستورات است که هر دستور می تواند چندین عملیات را انجام دهد. این معماری که در پردازنده هایی مانند x۸۶ به کار می رود امکان انجام عملیات پیچیده در زمان کمتر را فراهم می کند، اما طراحی آن پیچیده تر است و اغلب بهینه سازی کمتری برای پردازش موازی دارد. با پیشرفت فناوری مرزهای میان این دو معماری کمرنگ تر شده است. امروزه بسیاری از پردازنده های مدرن ترکیبی از ویژگی های هر دو معماری را ارائه می دهند. معماری های x۸۶ که اساسا CISC هستند از تکنیک های ریزبرنامه نویسی و اجرای دستورالعمل های RISC در هسته های خود بهره می برند تا عملکرد بهینه تری داشته باشند. در مقابل معماری های ARM که بر پایه RISC توسعه یافته اند برخی از ویژگی های CISC مانند پشتیبانی از دستورالعمل های پیچیده تر را برای بهبود کارایی اضافه کرده اند.

کلیدواژه ها:

معماری ، CISC ، RISC ، ریز برنامه نویسی ، کامپیوتر ، هسته