پایداری شبکه های وزن دار توسط نزدیکی هارمونیک در برابر شکست آبشاری

به منظور غلبه بر محدودیت موجود روش های وزن دار موجود و کاهش اثر شکست آبشاری، نزدیکی هارمونیک را اتخاذ کردیم برای تعریف وزن گره که قدرت آن توسط یک پارامتر وزن کنترل شود به طوری که می توان بار اولیه را با وزن گره بدست آورد. ما می دانیم که صرف نظر از میانگین درجه k در بارابسی - آلبرت (شبکه های BA، نیومن (وات) شبکه های NW) و شبکه های Erdos-Renyi شبکه های آستانه بحرانی Tc با حداقل مقدار در ۰ بهینه دست می یابد. در این شبکه های مصنوعی به جز شبکه های NW و ER با پارامتر تحمل بزرگ T، مقدار ۰ بزرگتر است، مقدار CFN اندازه سقوط نرمال کوچکتر است. با مقایسه روش های مختلف یک یافته کلیدی این است که مقدار TC به دست آمده با روش پیشنهادی در این مقاله به روش قابل توجهی در مقایسه با روش های مربوط به درجه و تفاوت بین شبکه های مصنوعی و واقعی به طور قابل توجهی کوچکتر است. در دامنه T بزرگ روش ما کمترین مقدار CFN در شبکه های ذکر شده در مقایسه با روش های قبلی را ارائه می دهد این نتایج ممکن است برای بهینه سازی توزیع بارهای اولیه در سیستم های زندگی واقعی و گسترش تحقیقات در مورد خرابی های آبشار در سایه نزدیکی هارمونیک مفید باشد.

کلیدواژه ها:

شکست ، آبشار ، نزدیکی هارمونیک ، بار ، نیرومندی