تاثیر ادراک سیاست سازمانی کارکنان هتل بر سکوت سازمانی، بدبینی سازمانی و مقاومت در برابر نوآوری

سیاست در محیط کار یک واقعیت زندگی سازمانی است و سیاست سازمانی رفتاری غیر کارکردی است که منافع شخصی کوتاه مدت و بلندمدت افراد را تامین می کند. ادراکات منفی از پدیده های سازمانی باعث افزایش نگرش منفی اعضا نسبت به بدبینی سازمانی می شود و پیامدهای منفی را برای کارکنان از نظر سکوت سازمانی افزایش می دهد. رفتار نوآورانه فردی برای توسعه پایدار سازمان حیاتی است. در این پژوهش به تاثیر ادراک سیاست سازمانی کارکنان هتل بر سکوت سازمانی، بدبینی سازمانی و مقاومت در برابر نوآوری پرداخته شده است. این پژوهش توصیفی-پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان هتل های تهران که حجم جامعه آماری ۶۰۰ نفر می باشد که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان برابر ۲۳۴ نفر از کارکنان تعیین و روش نمونه گیری نیز به صورت تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد شامل ادراک سیاست سازمانی از پرسشنامه مقاله لی و همکاران (۲۰۲۳)، سکوت سازمانی از پرسشنامه مقاله موریسون (۲۰۰۰)، بدبینی سازمانی از پرسشنامه مقاله دین و همکاران (۱۹۹۸) و مقاومت در برابر نوآوری از پرسشنامه مقاله ارگ و همکاران (۲۰۰۶) بوده است. در این پژوهش از مدل معادلات ساختاری (SEM) جهت ارائه مدل استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل نیز از نرم افزارهای Amos و SPSS استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده ادراک سیاست سازمانی بر سکوت سازمانی و سکوت سازمانی بر بدبینی سازمانی و مقاومت در برابر نوآوری تاثیر معناداری داشته است بدبینی سازمانی بر مقاومت در برابر نوآوری و سکوت سازمانی بر مقاومت در برابر نوآوری با نقش میانجی بدبینی سازمانی تاثیر معناداری داشته و در نهایت نیز ادراک سیاست سازمانی بر بدبینی سازمانی با نقش میانجی سکوت سازمانی و همچنین بر مقاومت در برابر نوآوری با نقش میانجی بدبینی سازمانی تاثیر معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

ادراک سیاست سازمانی ، سکوت سازمان ، بدبینی سازمانی ، نوآوری