شناسایی و تعیین شاخص های بازرسی هیدرولیکی موثر بر آسیب پذیری پل های رودخانه ای

پل های رودخانه ای به دلیل تعامل مستمر با آب، در معرض تخریب قرار دارند. شناسایی شاخص های آسیب پذیری پل های رودخانه ای از منظر هیدرولیکی جهت بازرسی هیدرولیکی، در فرآیند نگهداری این سازه ها بسیار ضروری است. در این راستا، چک لیستی برای ارزیابی هیدرولیکی پل ها استخراج شده و در بازدیدهای میدانی از پل های رودخانه ای در چهار استان گیلان، اصفهان، آذربایجان غربی و لرستان، اطلاعات مورد نیاز جمع آوری و چک لیست ها تکمیل گردید. یافته های نشان می دهند که آبشستگی اطراف پایه ها و کوله های پل، از تهدیدات عمده هیدرولیکی است که در مواجهه با جریان های شدید و سیلاب های ناشی از بارش های سنگین، موجب کاهش پایداری ساختار پل ها شده و خطر تخریب آن ها را عمدتا در دراز مدت به دنبال دارد. علاوه بر این، عوامل محیطی مانند فقر پوشش گیاهی در اطراف پل ها و برداشت بی رویه مصالح از بستر رودخانه ها، توان مقاومت بستر را در برابر جریان های پرقدرت کاهش داده و آسیب پذیری پایه ها را در برابر پدیده آبشستگی افزایش می دهند. انسدادهای رودخانه ای، شامل زباله ها، الوارهای بزرگ و دیگر اجسام معلق، می توانند مسیر جریان را تغییر داده و سرعت آن را افزایش دهند که فشار مضاعفی بر سازه های پل وارد کرده و موجب آسیب های فیزیکی به آن ها می گردد. در ارزیابی وضعیت کلی پل ها، نتایج نشان داد که از میان پنج پل مورد بررسی، پل راه آهن اصفهان درمجموع وضعیت نامطلوب تری داشته و تحت تاثیر پدیده های هیدرولیکی چون آبشستگی قرار داشته و برای حفظ ایمنی و کارایی آن ها نیاز به بازبینی و اتخاذ اقدامات پیشگیرانه می باشد همچنین پل قوسی رودبار در اکثر شاخص ها نسبت به بقیه پل ها وضعیت مطلوب تری داشته است.

کلیدواژه ها:

بازرسی ، پل های رودخانه ای ، سیلاب ، آبشستگی ، اولویت بندی