شدت جراحات در تصادفات شهری بر مبنای ترکیب الگوریتم درخت تصمیم و شبکه بیزین

با رشد سریع شهرنشینی در ایران، تراکم ترافیک و ریسک تصادف برای کابران راه های درون شهری افزایش یافته است. این مطالعه به تحلیل شدت جراحت کاربران راه، از جمله عابران پیاده، رانندگان و سرنشینان خودروها و موتورسیکلت ها در معابر شهری، با استفاده از داده های تصادفات ثبت شده توسط پلیس راهور طی سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ پرداخته است. در این راستا، یک چارچوب دو مرحله ای به کار گرفته شده است. در مرحله نخست، الگوریتم درخت دسته بندی و رگرسیون برای شناسایی عوامل موثر بر شدت جراحت استفاده شده است. سپس، با استفاده از این متغیرها، ساختار روابط میان متغیرهای مهم شناسایی شده از طریق شبکه بیزین مدل سازی گردیده است. نتایج نشان داده است که متغیرهای نوع گواهینامه، کلاه ایمنی، سن سرنشین، و رنگ لباس عابرپیاده از مهم ترین متغیرهای موثر بر شدت جراحت کاران راه بوده اند. اهمیت نسبی متغیرها بسته به نوع کاربران راه متفاوت بوده است و متغیرهایی مانند روشنایی، هندسه و کاربری محل در اغلب مدل ها نقش معناداری داشتند. تحلیل شبکه بیزی نشان داده است که موتورسواران فاقد گواهینامه یا کلاه ایمنی، به ویژه در گروه سنی ۱۶ تا ۲۵ سال، احتمال فوت و مصدومیت بالایی داشته اند. کاربران آسیب پذیر، مانند کودکان و سالمندان، نیز در صورت عدم استفاده از کلاه ایمنی، احتمال فوت بالایی داشته اند. همچنین، عابران پیاده با لباس های تیره، به ویژه افراد بالای ۶۰ سال، به دلیل کاهش دید و واکنش دیرهنگام رانندگان، احتمال بیشتری برای تجربه مصدومیت های شدید یا فوت داشته اند. یافته های این پژوهش استراتژی های هدفمند برای کاهش آسیب ها و تلفات ناشی از تصادفات درون شهری را ارائه کرده است.

کلیدواژه ها:

درخت دسته بندی و رگرسیون ، شبکه بیزین ، شدت مصدومیت ، کاربران راه ، راه های درون شهری