سندی از توسعه پایدار شهری در ایران باستان(بندر باستانی سیراف)

طبیعت اولین معلم بشر است، معلمی سخت گیر که به انسان یاد می دهد چگونه از خود محافظت کند. بر اساس همین اصل، در این پژوهش، روند و شکل گیری دانش معماری را بررسی خواهیم کرد، از گودال های کوچک و بزرگ غار مانند با عمق های مختلف که به عنوان پناهگاه عمل می کردند یا اولین سازه های دست سازی که بشر برای سکونت خود ساخت. تزئین داخلی و تزئین نما یکی از عناصر مهم در معماری است، شاید تصویرگری انسان بر روی دیواره غارها اولین گام دانش تزئین در معماری باشد. در یک تعریف یعنی تلفیق" هنر و صنعت در معماری" در غارها شکل گرفت. شاید بکارگیری تاسیسات آب داخل خانه از غارهای الگو برداری شدکه دارای چشمه، رود بودند. شاید ساخت پنجره از سوراخ های پر نورسقف غارآموختند. بنابر این توضیحات، در بندر تاریخی سیراف تقریبا سیر تکاملی دانش معماری را در قالب شواهد باستانی شاهد هستیم،از کهن ترین شکل معماری مسکونی،دست کندهای غار مانند به نام"مغاره" و بناهای تجاری، مذهبی،شهری، تا خانه های چند طبقه و بسیارگران قیمت و آتشکده های که با ورود اسلام، مسجد شدند.درکنارمعماری بشکل مبتدی تا مدرن درمعنایی زمان بخصوص، سیستم فاضلاب شهری با لوله های سفالی، سیستم آبرسانی، اسکله،مدرسه و... را داریم. پژوهش پیشرو با استناد به مطالعات کتابخانه ای و میدانی به توصیف و تحلیل سازه های معماری در تطور تاریخ، در قالب یک پرسش که، با توجه به شواهد باستانی درتعریف معماری، ادعای سیستم توسعه پایدارشهرسازی از همان آغاز احداث بندرسیراف قابل قبول است؟ اثبات این ادعا می تواند منوط به این هدف شود که، قدمت احداث سیراف به قبل از ساسانیان می رسد.

کلیدواژه ها:

سیراف ، معماری ، تطور ، شهری ، سیستم