تاثیر به کارگیری الگوی گانیه بر ارتقاء سطوح نظریه ذهن و توان حل مسئله در دانش آموزان ناشنوا

هدف از پژوهش بررسی تاثیر به کارگیری الگوی گانیه بر ارتقاء سطوح نظریه ذهن و توان حل مسئله در دانش آموزان ناشنوا بود. پژوهش حاضر ازجمله پژوهش های کاربردی بود که در آن از طرح شبه آزمایشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان ناشنوای شهر تهران تشکیل دادند که به شیوه در دسترس ۴۰ نفر انتخاب شده و به دو گروه کنترل و تجربی که هر گروه ۲۰ نفر بودند، تقسیم شدند. روش نمونه گیری تحقیق حاضر، در دسترس بوده است. در پژوهش حاضر از فرم ۳۸ سوالی آزمون نظریه ذهن استیممن (۱۹۹۴) و آزمون کارکرد اجرایی دستگاه عصبی مرکزی برج لندن استفاده شد. از شاخص-های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار، رسم نمودارها) و همچنین آزمون کلموگروف- اسمیرنوف برای بررسی توزیع داده ها استفاده شد. برای آزمون فرضیه از آزمون کوواریانس استفاده شد. سطح معنی داری در این پژوهش ۰۵/۰ ≥ P تعیین شد. محاسبات آماری به وسیله نرم افزار آماری SPSS(نسخه ۲۴) انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهند که تحلیل کواریانس های یکراهه در متغیر نظریه ذهن (۰۵/۰P < ) و توان حل مسئله (۰۵/۰P < ) معنی دار می باشند؛ بنابراین به کارگیری الگوی گانیه بر ارتقاء سطوح نظریه ذهن و توان حل مسئله در دانش آموزان ناشنوا اثرگذار است. لذا استفاده از این برنامه برای کودکان ناشنوا پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

الگوی گانیه