باغ ها به عنوان اکوسیستم ها در بابرنامه: تحلیل اکولینگویستیک و زیست محیطی نگرانی های زیست محیطی

بابرنامه، خاطرات ظاهرالدین محمد بابر (۱۴۸۳–۱۵۳۰)، تصویری جامع از مناظر زیست محیطی آسیای میانه، افغانستان و هند در قرون پانزدهم و شانزدهم ارائه می دهد. مقاله حاضر نگرانی های زیست محیطی و طبیعی مطرح شده در بابرنامه را از منظر اکولینگویستیک بررسی می کند و توجه ویژه ای به باغ ها به عنوان اکوسیستم ها دارد. این مطالعه با رویکرد تحلیلی، واحدهای واژگانی مرتبط با گیاهان، جانوران، سیستم های آبی و اکولوژی شهری را مورد بررسی قرار می دهد. این تحلیل نشان دهنده درک دقیق بابر از تنوع زیستی، تعاملات گیاه-آب و نقش حیاتی باغ ها در شکل دهی به مناظر شهری است. با قرار دادن این اثر در زمینه تفکر زیست محیطی پیشامدرن، نگارنده معتقد است بابرنامه یک متن پیش زمینه ای زیست محیطی است و ثروت زیستی را مستند می سازد و نگرانی های معاصر در مورد پایداری و اکولوژی شهری را مطرح می کند. مطالعه با دیدگاه اکوسیستم، باغ ها را به عنوان سیستم های پویایی مفهوم سازی می کند که تنوع زیستی را تقویت کرده و نقش میانجی بین تعاملات انسان و طبیعت را دارد. این تحلیل اهمیت بابرنامه را برای مطالعات معاصر در حوزه علوم انسانی زیست محیطی و اکولوژی شهری برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

بابرنامه ، اکولینگویستیک ، تاریخ زیست محیطی ، باغ ها ، اکوسیستم ها ، تنوع زیستی ، اکولوژی شهری ، امپراتوری مغول