نقش بازی های آموزشی در رشد مهارت های شناختی و اجتماعی کودکان پیش دبستانی

دوران پیش دبستانی یکی از حساس ترین مقاطع رشد کودک است که پایه های اساسی مهارت های شناختی، اجتماعی و به ویژه ارتباطی در آن شکل می گیرد. تجربه های یادگیری و آموزشی در این دوره، نه تنها توانایی های زبانی و شناختی کودکان را ارتقا می دهد بلکه زمینه ساز شکل گیری تعاملات سالم، خودبیانگری و همکاری در سال های ابتدایی مدرسه می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزش های پیش دبستانی در تقویت مهارت های ارتباطی دانش آموزان پایه اول ابتدایی انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی–علی مقایسه ای است و جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه اول ابتدایی است که بخشی از آن ها سابقه گذراندن دوره پیش دبستانی را دارند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی و چک لیست سوابق آموزشی کودکان است که پایایی و روایی آن ها از طریق روش های آماری مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری همبستگی و مقایسه میانگین ها استفاده شد. نتایج نشان داد میان آموزش های پیش دبستانی و مولفه های مهارت های ارتباطی مانند توانایی گفت وگو، گوش دادن فعال، رعایت نوبت در تعامل و حل تعارض، رابطه معناداری وجود دارد. این یافته ها اهمیت سرمایه گذاری بر کیفیت آموزش های پیش دبستانی را در ارتقای ارتباط موثر دانش آموزان دوره ابتدایی تایید می کند و ضرورت توجه بیشتر به محتوای آموزشی و رویکردهای مبتنی بر بازی و تعامل را برای سیاست گذاران و مربیان آشکار می سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش پیش دبستانی ، مهارت های ارتباطی ، دانش آموزان ابتدایی ، ارتباط موثر