بررسی داستانها و رمانهای حمیرا قادری در سه دهه اخیر «بر اساس الگوی سه‎گانه الن شووالتر»

این مقاله به بررسی آثار داستانی «حمیرا قادری» نویسنده معاصر افغانستان بر اساس نظریه «الن شووالتر» می پردازد. «شووالتر» منتقد و نویسنده امریکایی، الگوی سه گانه اش را با تحلیل و بررسی ادبیات زنانه کشورهای انگلستان و امریکا و برخی مکانهای همجوار ارائه کرد. «شووالتر» پس از بررسی ادبیات مردم امریکا و انگلستان، نتایج پژوهش خود را به سه‎مرحله فمنین، فمنیست و فیمیل تقسیم می کند. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی به این پرسش پاسخ می دهد که سیر تحول و خودآگاهی زنانه در داستانها و رمانهای حمیرا قادری براساس الگوی سه گانه «الن شووالتر»، چگونه تبیین می شود. بر مبنای یافته ‎ها دو داستان و یک رمان نویسنده، مولفه های مراحل فمنین و فمنیست را دارند. نویسنده با کاربرد ویژگیهای بیان زنانگی و پیوستن به عشق ممنوع، استقلال فکری و هنری رمان «نقر دریای کابل» و داستان «رقص درمسجد»، خود را در آستانه مرحله فیمیل قرار می دهد. آثار او از این مراحل سه‎گانه عبور کرده است. روند خودآگاهی در داستانهای قادری از گزینش شخصیت‎های رویاپرداز بدون کنش به راوی مردستیز، حامی هم‎جنسان و گزینش انزوای فمینیستی مبدل می شود.

کلیدواژه ها:

ادبیات داستانی افغانستان ، داستان نویسی زنان ، نظریه الن شووالتر ، حمیرا قادری ، خودآگاهی زنانه