تاثیر تدریس اصولی بر یادگیری دانش آموزان

تدریس اصولی به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های کیفیت بخشی به فرآیند آموزش، نقشی بنیادین در ارتقای یادگیری و رشد شناختی دانش آموزان ایفا می کند. در نظام های آموزشی پویا، تاکید بر طراحی هدفمند درس، انتخاب روش های تدریس مناسب، و بهره گیری از الگوهای یادگیری فعال، از ارکان اصلی تدریس اصولی محسوب می شود. این مقاله مروری با هدف بررسی تاثیر تدریس اصولی بر یادگیری دانش آموزان تدوین شده و بر مبنای تحلیل و تجمیع یافته های پژوهش های پیشین، تلاش دارد تا ارتباط میان اصول تدریس موثر و سطوح مختلف یادگیری را تبیین کند. یافته های مرور شده نشان می دهند که رعایت اصول علمی در تدریس، نظیر توجه به تفاوت های فردی، ایجاد انگیزش درونی، استفاده از بازخورد سازنده، و به کارگیری روش های تعاملی، به شکل معناداری باعث افزایش میزان درک مفهومی، پایداری یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان می شود. همچنین نتایج مطالعات متعدد حاکی از آن است که معلمان آگاه به اصول تدریس، با ایجاد محیط یادگیری فعال، منظم و حمایتگر، زمینه رشد مهارت های تفکر انتقادی، خودتنظیمی و خلاقیت را در دانش آموزان فراهم می سازند. از سوی دیگر، فقدان برنامه ریزی آموزشی مبتنی بر اصول تدریس و اتکای بیش از حد به شیوه های سنتی، منجر به کاهش اثربخشی فرآیند آموزش و افت تحصیلی می شود. در مجموع، مرور ادبیات پژوهش نشان می دهد که تدریس اصولی نه تنها عاملی کلیدی در تحقق یادگیری عمیق و پایدار است، بلکه یکی از پیش نیازهای اساسی برای تحقق عدالت آموزشی و توسعه کیفیت یاددهی–یادگیری در مدارس ابتدایی و متوسطه به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

تدریس اصولی ، یادگیری دانش آموزان ، کیفیت آموزشی ، روش های تدریس موثر ، انگیزش تحصیلی ، یادگیری فعال.