آموزش خلاقیت در کلاس های ابتدایی: روش ها و اثرات

خلاقیت یکی از مهارت های اساسی قرن بیست ویکم است که نقش مهمی در رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان دارد. دوره ابتدایی به دلیل حساسیت و انعطاف پذیری ذهن کودکان، بهترین فرصت برای پرورش خلاقیت به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف بررسی روش های آموزش خلاقیت در کلاس های ابتدایی و تحلیل اثرات آن بر یادگیری و رشد دانش آموزان انجام شده است.روش پژوهش، تحلیلی-مروری است و یافته ها از بررسی منابع علمی، نظریه های روان شناسی و مطالعات پیشین استخراج شده اند. نتایج نشان می دهد که به کارگیری روش هایی مانند داستان گویی خلاق، بازآفرینی متون ادبی، شعرسازی، نمایش و ایفای نقش، بازی های زبانی و فعالیت های گروهی، موجب افزایش علاقه به درس ادبیات، تقویت مهارت های زبانی، رشد تفکر انتقادی و ارتقای اعتمادبه نفس دانش آموزان می شود. همچنین، آموزش خلاقیت مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی دانش آموزان را تقویت می کند و زمینه را برای پرورش نسل نوآور و خلاق فراهم می آورد.با توجه به یافته ها، ضرورت دارد که معلمان با بهره گیری از روش های نوین و خلاقانه، محیط کلاس را پویا و انگیزه بخش کنند و برنامه ریزان آموزشی نیز با بازطراحی محتوا و ارائه حمایت های لازم، فرصت های لازم برای بروز خلاقیت در کلاس های ابتدایی فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، آموزش ابتدایی ، روش های تدریس ، رشد دانش آموزان