چالش های آموزشی ناشی از ناگویی هیجانی دردانش آموزان باسابقه تروما

این پژوهش به بررسی چالش های عاطفی دانش آموزان با سابقه ناگویی هیجانی و راهکارهای آموزشی و حمایتی موثر در این زمینه می پردازد. ناگویی هیجانی به عنوان یک پدیده پیچیده، می تواند تاثیرات منفی عمیقی بر عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. در این راستا، آموزش مهارت های اجتماعی و عاطفی، ایجاد محیط های آموزشی حمایتی و استفاده از مشاوره های روان شناختی به عنوان راهکارهای کلیدی مورد بررسی قرار گرفته اند. تجربیات عملی و مطالعات موردی نشان می دهند که برنامه های آموزشی که بر روی تقویت مهارت های عاطفی تمرکز دارند، می توانند به دانش آموزان کمک کنند تا احساسات خود را بهتر شناسایی و بیان کنند. همچنین، همکاری میان معلمان، مشاوران و والدین به عنوان یک عامل کلیدی در حمایت از دانش آموزان با چالش های عاطفی شناخته شده است. این پژوهش در نهایت بر اهمیت توجه به نیازهای خاص هر دانش آموز و ارائه حمایت های متناسب تاکید می کند، به طوری که این امر می تواند به بهبود کیفیت یادگیری و رشد اجتماعی-عاطفی دانش آموزان کمک کند. با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران آموزشی به طراحی و اجرای برنامه های آموزشی جامع و چندجانبه بپردازند تا به بهبود وضعیت تحصیلی و عاطفی دانش آموزان با سابقه تروما کمک کنند.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، مهارت های اجتماعی ، حمایت آموزشی ، مشاوره روان شناختی ، دانش آموزان