نقش انگیزش در بهبود عملکرد کارکنان سازمان های آموزشی

انگیزش یکی از اساسی ترین عوامل در ارتقای عملکرد کارکنان و بهبود کارایی سازمان ها، به ویژه در سازمان های آموزشی است. در محیط های آموزشی که محور اصلی آن ها انسان و فرآیند یادگیری است، نقش انگیزش در افزایش بهره وری کارکنان، ارتقای کیفیت خدمات آموزشی و تحقق اهداف سازمانی، اهمیت دوچندان پیدا می کند. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر و نقش انگیزش بر بهبود عملکرد کارکنان در سازمان های آموزشی است.انگیزش، نیروی درونی و بیرونی است که رفتار انسان را جهت می دهد، شدت می بخشد و تداوم می بخشد. نظریه های مختلفی مانند نظریه نیازهای مازلو، نظریه دو عاملی هرزبرگ، نظریه انتظار وروم و نظریه تقویت اسکینر، هریک به نوعی ابعاد و عوامل موثر بر انگیزش را تبیین کرده اند. در سازمان های آموزشی، کارکنان شامل معلمان، مدیران، کارشناسان و نیروهای پشتیبانی هستند که هر یک برای انجام وظایف خود به انگیزش درونی و بیرونی نیاز دارند.یافته ها و مطالعات متعدد نشان داده اند که انگیزش نه تنها بر کمیت کار، بلکه بر کیفیت، خلاقیت، رضایت شغلی و تعهد سازمانی نیز تاثیرگذار است. کارکنانی که از نظر انگیزشی در سطح بالایی قرار دارند، درک بهتری از اهداف سازمان دارند، احساس تعلق بیشتری نشان می دهند و تمایل بیشتری به نوآوری و یادگیری دارند. در مقابل، فقدان انگیزش منجر به کاهش بهره وری، افزایش غیبت از کار، کاهش کیفیت خدمات آموزشی و افزایش نرخ جابه جایی کارکنان می شود.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، فقدان ، کاهش کیفیت