چگونه توانستم با استفاده از فناوری آموزشی (فیلم، انیمیشن و نرم افزارهای قرآنی)، یادگیری مفاهیم دینی را آسان تر کنم؟

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NHLECONF01_1143

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1404

چکیده مقاله:

آموزش دروس دینی و قرآن همواره از جایگاه ویژه ای در نظام آموزشی کشور برخوردار بوده است، زیرا این دروس نقش مهمی در تربیت اخلاقی، اعتقادی و رفتاری دانش آموزان ایفا می کنند. با این حال، یکی از چالش های مهم در تدریس این دروس، ایجاد علاقه و انگیزه کافی در میان دانش آموزان است. بسیاری از آنان درس دینی را صرفا به عنوان یک درس تئوری و حفظی تلقی کرده و کمتر به عمق و معنای آن توجه می کنند. این امر سبب می شود یادگیری سطحی و گذرا شکل بگیرد و تاثیر پایدار تربیتی و معنوی کمتری برجای بگذارد. اینجانب فروزان حیدری، دبیر الهیات و معارف اسلامی دبیرستان دخترانه حضرت معصومه (س) شهرستان بدره، با سابقه ده سال تدریس، در سال تحصیلی جاری در کلاس دینی با چنین مشکلی مواجه شدم. در بررسی اولیه مشخص گردید که اکثر دانش آموزان هنگام آموزش مطالب، کمتر به مباحث توجه نشان داده و علاقه مندی آن ها به مباحث دینی محدود است. به همین دلیل تصمیم گرفتم برای حل این مشکل از روش های نوین و جذاب آموزشی استفاده نمایم. در این اقدام پژوهی، تمرکز اصلی بر بهره گیری از فناوری آموزشی نظیر فیلم های کوتاه با موضوعات اخلاقی و دینی، انیمیشن های قرآنی و نرم افزارهای آموزشی تعاملی قرآن قرار گرفت. هدف از این پژوهش آن است که نشان دهد استفاده از فناوری آموزشی چگونه می تواند یادگیری مفاهیم دینی را برای دانش آموزان ساده تر، ملموس تر و جذاب تر نماید. اجرای این روش در کلاس های درس نشان داد که دانش آموزان با دیدن فیلم و انیمیشن، ارتباط بیشتری با مفاهیم برقرار می کنند، پرسش های بیشتری مطرح می سازند و میزان مشارکت آنان در کلاس افزایش می یابد. همچنین مشاهده شد که دانش آموزان پس از استفاده از نرم افزارهای قرآنی، علاقه مند شدند تا به صورت فردی و خارج از محیط کلاس نیز مفاهیم را مرور و تمرین کنند. نتایج این اقدام پژوهی نشان داد که فناوری آموزشی نه تنها به تسهیل درک مفاهیم دینی کمک می کند، بلکه باعث افزایش اعتمادبه نفس، علاقه و مشارکت فعال دانش آموزان نیز می شود. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که استفاده هدفمند از فناوری در آموزش دینی، روشی کارآمد و موثر در ارتقای کیفیت یادگیری و پرورش معنوی دانش آموزان است.

نویسندگان

فروزان حیدری

کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور خرم آباد