نقش سبک دلبستگی در ارتباط معلم–دانش آموز و احساس امنیت روانی در کلاس درس در دوره ابتدایی

چکیدهپژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک دلبستگی در ارتباط معلم–دانش آموز و تاثیر آن بر احساس امنیت روانی دانش آموزان در کلاس درس دوره ابتدایی طراحی شده است. دلبستگی به عنوان یک ساختار روانی و هیجانی پایه، توانایی دانش آموزان را در برقراری ارتباط با معلمان و هم سالان تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند محیط یادگیری را امن یا ناامن جلوه دهد. سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و مضطرب، نقش تعیین کننده ای در کیفیت تعاملات دانش آموز با معلم و نحوه احساس امنیت روانی او دارند. پژوهش های گذشته نشان داده اند که دانش آموزانی با سبک دلبستگی ایمن، ارتباط موثرتر، مشارکت بالاتر و اضطراب کمتری در محیط کلاس دارند. در مقابل، دانش آموزان با سبک دلبستگی ناایمن ممکن است تعاملات کمتری داشته باشند و از نظر روانی کمتر احساس امنیت کنند.این مطالعه با مروری بر منابع علمی و پژوهش های مرتبط، به بررسی نحوه تاثیر سبک دلبستگی بر ایجاد یک فضای روانی امن در کلاس پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که معلمان نقش مهمی در تقویت احساس امنیت روانی دارند و سبک دلبستگی دانش آموزان می تواند این اثرگذاری را تقویت یا تضعیف کند. تعامل مثبت، حمایت هیجانی و ایجاد اعتماد از سوی معلم، به دانش آموزان با سبک دلبستگی ایمن کمک می کند تا اعتماد به محیط کلاس را حفظ کنند و یادگیری موثرتری داشته باشند. همچنین، شناخت سبک دلبستگی دانش آموزان می تواند به معلمان در طراحی روش های آموزشی و مدیریت کلاس کمک کند تا فضایی امن و حمایتی برای تمام دانش آموزان فراهم شود و سلامت روانی آن ها ارتقا یابد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی سبک دلبستگی ، ارتابط معلم -دانش آموز ، احساس امنیت روانی ، کلاس درس ، دوره ابتدایی