نقش تدریس مشارکتی در افزایش تعامل کلاسی

تدریس مشارکتی به عنوان یکی از رویکردهای نوین آموزشی، با تاکید بر مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری، نقش مهمی در افزایش تعامل کلاسی، ارتقای انگیزه یادگیری و توسعه مهارت های اجتماعی و تفکر انتقادی ایفا می کند. هدف این پژوهش بررسی نقش تدریس مشارکتی در افزایش تعامل کلاسی دانش آموزان مدارس متوسطه و شناسایی اثرات آن بر انگیزه، همکاری گروهی و مهارت های حل مسئله بوده است. در این راستا، مفاهیم و مبانی نظری مرتبط با تدریس مشارکتی، یادگیری فعال، تفکر انتقادی و مهارت های اجتماعی بررسی شد و پیشینه تحقیق در حوزه تاثیر روش های مشارکتی بر تعامل کلاسی تحلیل گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که تدریس مشارکتی دانش آموزان را در مرکز فرآیند یادگیری قرار می دهد و با فراهم کردن فرصت های فعالیت گروهی، بحث و تبادل نظر، انگیزه و مشارکت فعال آن ها را افزایش می دهد. دانش آموزانی که در کلاس های مشارکتی شرکت می کنند، علاوه بر یادگیری محتوای درسی، مهارت های اجتماعی، مهارت های ارتباطی و توانایی حل مسئله خود را نیز تقویت می کنند. این روش باعث ایجاد فضای امن و حمایت گر برای ابراز نظر و تبادل بازخورد میان دانش آموزان و معلم می شود و تعامل مثبت و پایدار میان آن ها را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

تدریس مشارکتی ، تعامل کلاسی ، یادگیری فعال ، مهارت های اجتماعی