فرصت ها و تهدیدهای آموزشی در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی

تحولات فناورانه در دهه های اخیر، به ویژه در حوزه هوش مصنوعی و فضای دیجیتال، نظام های آموزشی را با فرصت ها و چالش های بی سابقه ای مواجه کرده اند. آموزش، که پیش تر مبتنی بر تعامل چهره به چهره و روش های سنتی بود، اکنون به تجربه ای هوشمند، تعاملی و شخصی سازی شده تبدیل شده است. این مقاله با هدف تحلیل جامع فرصت ها و تهدیدهای آموزشی در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی، به بررسی پیامدهای این تحولات در نظام آموزشی ایران می پردازد.روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و توصیفی-تحلیلی بوده و با استفاده از منابع علمی داخلی و خارجی، نظریه های آموزشی، و گزارش های پژوهشی انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که فناوری های نوین، به ویژه هوش مصنوعی، ظرفیت هایی همچون یادگیری تطبیقی، ارزشیابی هوشمند، افزایش دسترسی به منابع آموزشی، و ارتقاء کیفیت یادگیری را فراهم کرده اند. در عین حال، تهدیدهایی مانند کاهش تعامل انسانی، افت مهارت های اجتماعی، وابستگی به الگوریتم ها، و شکاف دیجیتال بین دانش آموزان برخوردار و محروم نیز از جمله چالش های جدی این عصر به شمار می روند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بهره برداری موثر از فناوری های نوین در آموزش، مستلزم آموزش تخصصی معلمان، توسعه زیرساخت های فناورانه، تدوین چارچوب های اخلاقی، و سیاست گذاری های هوشمندانه است. این مقاله تلاش دارد تا با ارائه تحلیلی متوازن از فرصت ها و تهدیدها، راهکارهایی عملی برای ارتقاء کیفیت آموزش در جامعه ای دیجیتال محور و هوشمند پیشنهاد دهد. یافته ها می توانند برای معلمان، مدیران آموزشی، سیاست گذاران و خانواده ها در جهت تصمیم گیری آگاهانه و طراحی برنامه های آموزشی موثر مفید واقع شوند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش دیجیتال ، یادگیری تطبیقی ، ارزشیابی هوشمند ، شکاف دیجیتال ، تعامل انسانی