یادگیری خودگردان در محیط های دیجیتال

یادگیری خودگردان در محیط های دیجیتال به عنوان یکی از رویکردهای نوین در آموزش و پرورش مطرح شده است که به افراد امکان می دهد با بهره گیری از فناوری های دیجیتال، به صورت مستقل و با سرعت و سبک خود، دانش و مهارت های مورد نیاز را کسب کنند. این نوع یادگیری، با تمرکز بر خودانگیزشی، خودنظمی و خودارزیابی، نقش مهمی در توسعه مهارت های یادگیری مادام العمر ایفا می کند و به ویژه در عصر دیجیتال که دسترسی به منابع آموزشی متنوع و گسترده بسیار آسان شده، اهمیت بیشتری یافته است. در این مقاله، به بررسی مفاهیم، ویژگی ها و مزایای یادگیری خودگردان در محیط های دیجیتال پرداخته می شود و چارچوبی برای طراحی و اجرای این نوع یادگیری ارائه خواهد شد. همچنین چالش ها و راهکارهای مرتبط با یادگیری خودگردان در فضای دیجیتال مورد تحلیل قرار می گیرد تا بتوان با بهره گیری از فناوری های نوین، فرآیند یادگیری را بهینه تر و موثرتر نمود و زمینه ساز توسعه فردی و حرفه ای فراگیران شد.

کلیدواژه ها:

خودگردان ، دیجیتال ، یادگیری ، آموزش