اثر ضدمیکروبی و برهمکنش عصاره آبی انجبار بر تعدادی از میکروارگانیسم های بیماری زا در شرایط آزمایشگاهی

بیماری های ناشی از غذا که توسط میکروارگانیسم های بیماری زا ایجاد می شوند، با حدود ۶۰۰ میلیون مورد و ۴۲۰،۰۰۰ مرگ سالانه، یک چالش بهداشت جهانی مهم است. در مطالعه حاضر، پتانسیل ضد میکروبی عصاره آبی انجبار (Bistorta officinalis) در برابر عوامل بیماری زای غذایی از جمله لیستریا مونوسیتوژنز، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، اروینیا امیلوورا، سودوموناس سیرینگه، زانتوموناس کمپستریس و سالمونلا تیفی مورد بررسی قرار گرفت. عصاره با خیساندن پودر ریشه خشک شده در آب مقطر و سپس فیلتراسیون و سانتریفیوژ تهیه شد. فعالیت ضد میکروبی با استفاده از روش های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار و حداقل غلظت مهارکننده (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که لیستریا مونوسیتوژنز و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس با مناطق بازدارندگی به ترتیب ۰۶/۱۲ و ۹۵/۱۱  میلی متر در غلظت ۱۰۰ میلی گرم بر میلی لیتر حساس ترین حساسیت ها بودند. مقادیر MIC از ۴ میلی گرم در میلی لیتر برای لیستریا مونوسیتوژنز تا ۱۶ میلی گرم در میلی لیتر برای اروینیا امیلوورا و سالمونلا تیفی متغیر بود. مقادیر MBC برای لیستریا مونوسیتوژنز کمترین (۱۲۸ میلی گرم در میلی لیتر) و برای اروینیا امیلوورا و سالمونلا تیفی بالاترین بود. هنگامی که عصاره با تتراسایکلین ترکیب شد، یک اثر هم افزایی مشاهده شد. این مطالعه اثر ضد میکروبی وابسته به غلظت عصاره انجبار، به ویژه در برابر باکتری های گرم مثبت، به دلیل ساختار دیواره سلولی نفوذپذیر آنها را برجسته می کند. این یافته ها نشان می دهد که عصاره انجبار می تواند به عنوان یک نگهدارنده طبیعی عمل کند و جایگزینی امن و سازگار با محیط زیست برای افزودنی های مصنوعی در نگهداری مواد غذایی باشد.

کلیدواژه ها:

انجبار ، فعالیت ضد میکروبی ، پاتوژن های غذایی ، نگهدارنده های طبیعی ، حداقل غلظت بازدارنده ، اثر هم افزایی