استفاده از پوشش های خوراکی برپایه صمغ گیاه گوار و اسانس آویشن شیرازی جهت بهبود کیفیت آریل های انار رقم زاغ در دوره انبارمانی
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-22-165_001
تاریخ نمایه سازی: 21 آبان 1404
چکیده مقاله:
آریلهای انار بهدلیل حساسیت زیاد به عوامل قارچی ماندگاری کمی دارند. استفاده از ترکیبات شیمیایی ضد قارچ برای افزایش عمر پس از برداشت میوهها نگرانیهای زیادی ایجاد کرده است. بههمین دلیل استفاده از روش های ایمن برای کنترل فساد و حفظ کیفیت آریل های انار فرآوری شده در زمان نگهداری ضروری است. پوششهای خوراکی ساخته شده از مواد زیستتخریبپذیر بهعنوان یک فناوری برای افزایش ماندگاری محصولات پوششداده شده از طریق تغییر اتمسفر درونی آنها در نظر گرفته شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پوشش های خوراکی صمغ گوار غنی شده با اسانس آویشن شیرازی (Zataria multiflora) بر افزایش عمر انبارمانی و حفظ کیفیت آریل های میوه انار رقم "زاغ" در طول نگهداری در دمای ۲±۴ درجه سانتیگراد بود. این مطالعه در قالب طرح کاملا تصادفی (CRD) در یک آزمایش فاکتوریل با استفاده از صمغ گوار در چهار غلظت (۰، ۲۵/۰، ۵/۰ و ۱ درصد) و اسانس آویشن در سه سطح (۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میکرولیتر برلیتر) و در چهار زمان (۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ روز) با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که با گذشت زمان وزن آریلها، TA و محتوای آنتوسیانین بهطور قابلملاحظهای کاهش یافت؛ درحالیکه میزان TSS، شاخص طعم، pH و محتوای فنل افزایش یافت. در آخرین روز انبارمانی، آریلهای پوششداده شده با تیمار ترکیبی ۲۵/۰ درصد صمغگوار + ۵۰۰ میکرولیتر بر لیتر اسانس آویشن نسبت به سایر تیمارها کاهش وزن کمتر و شاخص طعم بالاتری نشان دادند. استفاده از صمغگوار در هر سه غلظت بهطور معنیداری موجب کاهش TA و محتوای آنتوسیانین و افزایش مواد جامد محلول کل و محتوای فنل آریلها شد. با افزایش غلظت اسانس آویشن TA و pH بهطور معنیداری کاهش یافت. بهطور کلی میتوان غلظتهای پائین صمغ گوار (۲۵/۰ و ۵/۰ درصد) و نیز غلظت ۵۰۰ میکرولیتر در لیتر اسانس آویشن شیرازی را در بهبود کیفیت و افزایش ماندگاری آریلهای انار رقم زاغ معرفی نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Ali Izadi
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.
Maryam Dehestani-Ardakani
دانشیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
Heidar Meftahizadeh
دانشیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
Jalal Gholamnezhad
دانشیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :