مقایسه تاثیر اجرای مدل بسته و باز در بخش مراقبت های ویژه کودکان بیمارستان مفید بر پیامدهای بالینی و مدیریت منابع

سابقه و هدف: بخش مراقبت ویژه برای مدیریت بیماران بدحال طراحی شده است. با توجه به تجهیزات پیچیده و قابلیت های مورد نیاز در بخش های مراقبت ویژه، هزینه توسعه و نگهداری آن ها از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. یکی از عوامل موثر در افزایش اثربخشی این بخش ها، مدیریت آن ها است. این مطالعه با هدف، مقایسه پیامدهای بالینی و مدیریت منابع در دوره های قبل و بعد از اجرای مدل بسته در بخش مراقبت های ویژه کودکان بیمارستان مفید، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مقطعی توصیفی-تحلیلی بود. به منظور مقایسه شاخص هایی نظیر مرگ و میر و عملکرد تخت های بستری از داده های آمار بیمارستانی در بازه زمانی ده ساله از مرداد ۱۳۹۳ تا تیر ۱۴۰۳ استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در تعداد مرگ و میر قبل از ۲۴ ساعت تفاوتی بین دو دوره پنج ساله وجود نداشت. تعداد مرگ و میر بعد از ۲۴ ساعت در زمان اجرای مدل بسته افزایش یافت. با این حال، میزان مرگ و میر در هزار نفر بستری و میزان مرگ و میر کلی در زمان اجرای مدل بسته با کاهش همراه بود. در زمان اجرای مدل بسته، میزان اشغال تخت ۳ درصد کاهش و متوسط اشغال تخت روزانه، ۳/۵ بیمار افزایش داشت. هم چنین، میزان چرخش اشغال تخت با افزایش و متوسط مدت اقامت بیمار با کاهش همراه بود. استنتاج: به منظور مقایسه مرگ و میر بین بخش های مراقبت های ویژه کودکان در سطح کشور، توصیه می گردد درجه بدحالی بیماران هنگام پذیرش در بخش مراقبت های ویژه کودکان به عنوان یک قانون کشوری در نظر گرفته شود. زیرا، اعزام دیر هنگام بیماران به بخش مراقبت های ویژه مانع از انجام اقدامات موثر توسط متخصصان این بخش می گردد و در نتیجه، افزایش میزان مرگ و میر را به دنبال خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

pediatric intensive care unit ، mortality ، bed occupancy ، bed turnover ، length of stay ، بخش مراقبت های ویژه کودکان ، مرگ و میر ، اشغال تخت ، چرخش اشغال تخت ، مدت اقامت