مدل سازی و طراحی بهینه آسفالت بازیافتی حاوی الیاف در دمای پایین با استفاده از روش پاسخ سطح

مخلوط های حاوی درصدهای بالای تراشه آسفالت معمولا با چالش هایی در تولید و تراکم مواجه هستند و ممکن است منجر به ترک های ریز و خرابی های زودرس شوند. به همین دلیل، اصلاح ویژگی های فنی و عملکردی این مخلوط ها ضروری است. استفاده از الیاف، به ویژه الیاف شیشه، می تواند به بهبود مقاومت خستگی و ترک خوردگی کمک کند. هدف این تحقیق، ارائه مدل پیش بینی و بهینه سازی برای ویژگی های شکست آسفالت بازیافتی با درصد بالای تراشه آسفالت و الیاف در دماهای پایین با استفاده از روش پاسخ سطح می باشد. به این منظور، مقادیر ۰.۰۶%، ۰.۱۲% و ۰.۱۸% الیاف شیشه به مخلوط های آسفالتی با درصدهای مختلف تراشه آسفالت اضافه شد و انرژی شکست، انرژی کل شکست و J- انتگرال در دمای ۱۵- درجه سانتی گراد اندازه گیری شد. نتایج این تحقیق نشان داد که الیاف شیشه تاثیر مثبتی بر عملکرد شکست مخلوط های بازیافتی دارند و می توانند به عنوان مکمل و اصلاح کننده در مخلوط های حاوی تراشه آسفالت مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این، نتایج مدل سازی نشان داد که مدل های توسعه یافته از نظر ضریب همبستگی و تابع دقت، قابلیت مناسبی در پیش بینی ویژگی های شکست آسفالت بازیافتی حاوی الیاف دارند. در نهایت، برای به حداکثر رساندن مقاومت شکست آسفالت در برابر ترک خوردگی در دماهای پایین، مقادیر بهینه برای الیاف ۱۴/۰ درصد و برای تراشه آسفالت مقدار ۳/۶۷ درصد پیشنهاد شد. بر اساس نتایج کلی تحقیق، اگر از ترکیب بهینه استفاده شود، انرژی شکست، انرژی کل و انتگرال J به ترتیب ۴۰%، ۳۹% و ۵۹% نسبت به مقادیر میانگین آزمایشگاهی افزایش می یابند، که این تاثیرگذاری منجر به بهبود کیفیت روسازی و صرفه جویی اقتصادی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تراشه آسفالت بازیافتی ، الیاف شیشه ، مقاومت ترک خوردگی ، بهینه سازی ، روش پاسخ سطح