اثر زهر زنبور عسل برروی قدرت تمایزی-D آلفا توکوفرول سوکسینات (ویتامین E) در رده سلول سرطانی حاد پرومیلوسیت HL-۶۰

مقدمه: لوسمی حاد پرومیلوسیت بدخیم ترین نوع لوسمی حاد است که با جابجایی کروموزومی (۱۵:۱۷) و توقف سلول ها در مرحله پرومیلوسیت مشخص می شود. امروزه از روش تمایز درمانی جهت درمان سرطان استفاده می شود. مطالعات قبلی نشان داده اندکه ویتامین E سبب مهار تکثیر و القاء تمایز سلول های HL-۶۰ به سمت مونوسیت می شود. با توجه به اینکه استفاده از غلظت های بالای ویتامین E دارای اثرات جانبی بوده و استفاده از این غلظت ها جهت القاء تمایز امکان پذیر نیست، لذا سعی می شود با استفاده از ترکیبات که دارای خاصیت ضد تکثیری بر روی سلول ها هستند، توان تمایزی آن را افزایش داد. از آنجایی که اثرات ضد تکثیری زهر زنبور عسل بر روی رده های سلولی گوناگون اثبات شده است، در این مطالعه اثر آن برعملکرد تمایزی ویتامین E بررسی شد. مواد و روش ها: در این بررسی از ایمونوسیتوشیمی، تست احیاءNBT و رنگ آمیزی رایت -گیمسا جهت بررسی تمایز سلولی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار Instate ۳ و آزمون آماری one-way ANOVA استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که زهر زنبور عسل در غلطت های غیرسمی(۵/۲ میکروگرم در میلی لیتر) می تواند توان تمایزی ویتامین E را افزایش دهد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه زهر زنبور به تنهایی بر روی سلول هایHL-۶۰ دارای اثر تمایزی نیست، مقایسه اثر تمایزی ویتامین E به تنهایی و در ترکیب با زهر زنبور بر روی سلول های HL-۶۰ نشان داد که زهر زنبور می تواند همراه با ویتامین E در پیشبرد اثر تمایزی آن موثر بوده و توان تمایزی آن را افزایش دهد. امید است در آینده بتوان از این ترکیب جهت افزایش توان تمایزی ترکیبات تمایز دهنده استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Promyelocytic leukemia cell line ، Honey bee venom ، Vitamin E ، Differentiation therapy. ، رده سلولی سرطانی حاد پرومیلوسیت ، زهر زنبور عسل ، ویتامینE ، تمایزدرمانی.