طراحی و ساخت سازه ژنی نوترکیب بیان کننده ژن حفاظت کننده سلولی

بحث و نتیجه گیری: ساخت سازه نوترکیبMT۱-pccDNA۳.۱ و ورود موفق آن به درون سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند به عنوان یکی از راهبردهای محافظت سلول های پیوندی از مرگ سلولی پیشنهاد گردد و ممکن است بتواند راه کاری جدید در راستای ارتقاء کارآمدی سلول درمانی بعد از پیوند را فراهم آورد. مواد و روش ها: سلول های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان انسان جداسازی و توسط روش فلوسایتومتری تایید شدند. توالی کامل cDNA ژن MT۱ جداسازی شد و برای وارد شدن در وکتور پلاسمیدی pcDNA ۳.۱ مورد استفاده قرار گرفت. سازه ژنی نوترکیب ایجاد شده، به روش لیپوفکشن وارد MSCs گردید. بیان MT۱ توسط RT-PCR و لکه گذاری وسترن پایش شد. یافته ها: ژن MT۱ انسانی نوترکیب با موفقیت در وکتور pcDNA کلون گردید و درست قرار گرفتن ژن در قالب صحیح درون وکتور به وسیله تعیین توالی DNA تایید شد. افزایش بیان MT۱ در MSCs به وسیله روش های RT-PCR و لکه گذاری وسترن مورد تایید قرار گرفت. این نتایج نشان دهنده بیان موقت MT۱ در MSCs بود. مقدمه: دست ورزی ژنتیکی یک راهبرد موثر برای حفاظت سلول ها در برابر آسیب های محیطی و بالا بردن توانمندی آنان در استفاده های درمانی است. به منظور جلوگیری از عوارض ناخواسته ای همچون ایجاد بدخیمی ها، دست کاری ژنتیکی و افزایش بیان ژن های حاصل از آن می بایست به صورت موقت باشد. هدف از انجام این پژوهش، کلونینگ و افزایش بیان ژن محافظ سلولی "متالوتیونین یک" (MT۱) انسانی به صورت موقت در سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) با استفاده از سیستم بیانی پلاسمیدی و استفاده از وکتور pcDNA ۳.۱ بود. این افزایش بیان به منظور افزایش مقاومت سلول های مزانشیمی نسبت به آسیب های محیطی و ... است.

کلیدواژه ها:

Mesenchymal stem cells ، Metallothionein ۱ ، pcDNA ۳.۱. ، سلول های بنیادی مزانشیمی