بررسی کارآیی فرآیند اکسیداسیون پیشرفته UV/H۲O۲ در حذف آنتی بیوتیک سفتریاکسون از محیط آبی

مقدمه: حضور آنتی بیوتیک ها در منابع آبی، نشانگر ناکارآمدی فرآیندهای متداول تصفیه در حذف آ ن ها می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی روش اکسیداسیون پیشرفته UV/H۲O۲ در حذف سفتریاکسون از محیط آبی در مقیاس آزمایشگاهی است. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در مقیاس آزمایشگاهی و در راکتوری با حجم ۵۸۰۰ میلی لیتر انجام شده است. محلول آبی حاوی آنتی بیوتیک سفتریاکسون با غلظت های ۹، ۱۸ و ۲۷ میلی گرم در لیتر ساخته شد. اثر غلظت اولیه آنتی بیوتیک، pH، زمان ماند، ولتاژهای مختلف لامپUV و غلظت H۲O۲ بر راندمان حذف این آلاینده از محیط آبی مورد مطالعه قرار گرفت. برای اندازه گیری غلظت سفتریاکسون از HPLC استفاده شد. بحث و نتیجه گیری: روش اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از UV/H۲O۲ در شرایط مناسب محیطی قادر به حذف موثر آنتی بیوتیک سفتریاکسون از محیط های آبی می باشد. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داده است که روش UV/H۲O۲قادر به حذف ۷۵% سفتریاکسون از محلول آبی حاوی ۹ میلی گرم در لیتر، با زمان ماند ۳ ساعت می باشد. میزان حذف سفتریاکسون متاثر از پارامترهای pH، غلظت اولیه سفتریاکسون، غلظت H۲O۲ و شدت تابش اشعه UV می باشد. به طوری که در pHهای اسیدی (pH برابر ۳) و غلظت پایین سفتریاکسون (۹ میلی گرم بر لیتر)، غلظت H۲O۲ برابر ۱۵ میلی گرم در لیتر و شدت تابش بالا (۳۶ وات) راندمان بالاتری در حذف آنتی بیوتیک حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

Advanced oxidation ، UV/ H۲O۲ ، Ceftriaxone ، Water solution ، اکسیداسیون پیشرفته ، UV/H۲O۲ ، سفتریاکسون ، محلول آبی.