تحول روش های آموزش دستور زبان فارسی در پرتو آموزش هوشمند

در دهه های اخیر، تحولات فناورانه و گسترش نظام های آموزشی هوشمند، چهره ی آموزش سنتی را دگرگون ساخته و آموزش قواعد زبان فارسی نیز از این تغییر بنیادین مستثنا نبوده است. دستور زبان فارسی که همواره به عنوان یکی از پایه های فهم و تولید متون نوشتاری و گفتاری شناخته می شود، در سال های گذشته با چالش هایی چون ضعف انگیزش یادگیرندگان، پیچیدگی مفاهیم دستوری، و شیوه های غیرجذاب آموزشی مواجه بوده است. در چنین شرایطی، ورود فناوری های نوین و ابزارهای دیجیتال از قبیل سامانه های آموزش هوشمند، نرم افزارهای تعاملی، و محیط های یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی، افق های تازه ای را برای آموزش دستور زبان فارسی گشوده است. پژوهش های نوین نشان می دهد که بهره گیری از آموزش هوشمند در تدریس قواعد زبان می تواند به درک عمیق تر ساختارهای نحوی، افزایش انگیزه ی یادگیری، و توسعه ی مهارت های زبانی دانش آموزان منجر شود. این مقاله ی مروری با تکیه بر منابع داخلی و بین المللی، به بررسی تحولات روش های آموزش دستور زبان فارسی در پرتو فناوری های هوشمند می پردازد و تلاش می کند ضمن تبیین رویکردهای نظری و تجربی، پیامدهای آموزشی، فرهنگی و شناختی آن را تحلیل کند. در پایان، مقاله به ارائه ی الگوی پیشنهادی برای پیوند میان فناوری، زبان و آموزش دستوری در مدارس ایران می پردازد تا تصویری جامع از چگونگی نقش آموزش هوشمند در بازسازی آموزش دستور زبان فارسی ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش هوشمند ، دستور زبان فارسی ، فناوری آموزشی ، یادگیری الکترونیکی ، نوآوری در آموزش