اهمیت مشارکت دانش آموزان درفعالیت گروهی وتاثیرآن برسازگاری اجتماعی

هدف این مقاله، بررسی اهمیت و نقش مشارکت دانش آموزان در فعالیت های گروهی و تاثیر مستقیم آن بر سازگاری اجتماعی آنان است. در نظام آموزشی معاصر، پرورش مهارت های اجتماعی همپای پیشرفت علمی از ارکان اصلی تربیت نسل آینده به شمار می رود. فعالیت های گروهی در محیط مدرسه، عملی برای اجتماعی شدن، به دانش آموزان فرصتی می دهند تا در بستری تعاملی، مهارت های کلیدی همچون همکاری، ارتباط موثر، حل تعارض، مسئولیت پذیری و همدلی را فراگیرند. این پژوهش با مروری بر مبانی نظری و مطالعات تجربی پیشین نشان می دهد که مشارکت فعال در کار گروهی، نه تنها منجر به افزایش اعتماد به نفس و تقویت روحیه جمعی می شود، بلکه با ایجاد درک متقابل و پذیرش تفاوت ها، بستر لازم برای انطباق با هنجارهای گروه و جامعه را فراهم می سازد. در نتیجه، چنین مشارکتی به عنوان یک عامل پیشبرنده، توانایی فرد برای برقراری روابط سالم، ایفای نقش موثر در جامعه و نهایتا دستیابی به سازگاری اجتماعی مطلوب را به طور چشمگیری افزایش می دهد. بر این اساس، ضروری است که برنامه ریزان و مجریان آموزشی، با طراحی و تدارک هدفمند فعالیت های گروهی، زمینه ساز پرورش شهروندانی سازگار، مسئول و کارآمد در آینده باشند.

کلیدواژه ها:

مشارکت دانش آموزی ، فعالیت گروهی ، سازگاری اجتماعی ، مهارت های همکاری ، تعامل اجتماعی ، یادگیری مشارکتی ، مسئولیت پذیری ، نظام آموزشی