بازتاب مفاهیم تربیتی و هویت ساز در شاهنامه فردوسی و ظرفیت های آن در آموزش زبان فارسی

شاهنامه فردوسی به عنوان اثر سترگ ادبی و تاریخی ایران، نه تنها روایتگر تاریخ و فرهنگ ایرانی است، بلکه دارای ارزش های تربیتی و هویت ساز عمیقی نیز می باشد. مفاهیمی همچون شجاعت، صداقت، وفاداری، خردورزی و عدالت در این اثر به طور مکرر مورد تاکید قرار گرفته اند و می توانند الگوهای اخلاقی و رفتاری مناسبی برای دانش آموزان فراهم کنند. مطالعه و تحلیل این متن با زبان فاخر و غنی فارسی، همزمان با انتقال پیام های اخلاقی، مهارت های زبانی و درکی عمیق از ادبیات کلاسیک را تقویت می کند. از سوی دیگر، شاهنامه بازتاب دهنده ی هویت ملی، فرهنگی و تاریخی ایران است و دانش آموزان از طریق تعامل با شخصیت ها و داستان ها می توانند به درک بهتری از ریشه ها و ارزش های فرهنگی خود دست یابند.استفاده از شاهنامه در آموزش زبان فارسی به دانش آموزان، فرصت های متعددی برای یادگیری فعال و معناگرا فراهم می کند. روایت های حماسی و داستان های جذاب، انگیزه ی یادگیری را افزایش می دهند و امکان تمرین مهارت های خواندن، نوشتن، فهم مطلب و تحلیل متون ادبی را فراهم می آورند. علاوه بر این، بحث و گفت وگو پیرامون مفاهیم تربیتی و اخلاقی موجود در شاهنامه، مهارت های تفکر انتقادی و تصمیم گیری دانش آموزان را تقویت می کند. به این ترتیب، ادغام محتوای شاهنامه در برنامه های آموزش زبان فارسی نه تنها جنبه ی زبانی و ادبی دارد، بلکه به پرورش شخصیت، هویت فرهنگی و اخلاقی دانش آموزان نیز کمک می کند و تجربه ای یادگیری چندبعدی و عمیق ایجاد می نماید.

کلیدواژه ها:

مفاهیم تربیتی و هویت ساز ، شاهنامه فردوسی ، آموزش زبان فارسی