کاربرد هوش مصنوعی در شخصی سازی یادگیری: فرصت ها، چالش ها و پیامدهای تربیتی

هدف این پژوهش، بررسی تحلیلی ابعاد، فرصت ها، چالش ها و پیامدهای تربیتی ناشی از به کارگیری هوش مصنوعی در شخصی سازی یادگیری است. در عصر دیجیتال، گذار از آموزش سنتی یکسان نگر به رویکردهای فردی سازی شده، یک ضرورت انکارناپذیر تلقی می شود و هوش مصنوعی به عنوان قدرتمندترین ابزار فناورانه برای تحقق این هدف ظهور کرده است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با مرور نظام مند ادبیات موضوع، به شناسایی فرصت های کلیدی مانند ارائه مسیرهای یادگیری انطباقی، بازخورد فوری و هوشمند، و تحلیل پیشرفته داده های یادگیرندگان می پردازد. در کنار این فرصت ها، چالش های جدی فناورانه، آموزشی و به ویژه اخلاقی مورد کاوش قرار می گیرند؛ مواردی نظیر شکاف دیجیتال، سوگیری الگوریتمی، مسائل مربوط به حریم خصوصی داده ها و امنیت اطلاعات، و خطر کاهش تعاملات انسانی. در نهایت، پیامدهای تربیتی این دگرگونی فناورانه، با تمرکز بر تغییر بنیادین نقش معلم از ارائه دهنده دانش به تسهیل گر و تحلیل گر یادگیری، و لزوم بازنگری در برنامه های درسی با هدف تقویت سواد دیجیتال و هوش مصنوعی، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. این پژوهش استدلال می کند که موفقیت در بهره گیری از هوش مصنوعی نه در قابلیت های فنی آن، بلکه در ایجاد توازن میان کارایی فناورانه و ملاحظات عمیق انسانی، اخلاقی و تربیتی نهفته است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری شخصی سازی شده ، فناوری آموزشی ، چالش های اخلاقی ، پیامدهای تربیتی