اثرات آنتی اکسیدانی و تعدیل کنندگی ایمنی عصاره برگ زیتون بر میزان سرمی سایتوکاین های مرتبط با سلول های Th۱۷
محل انتشار: مجله یافته، دوره: 17، شماره: 3
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 20
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_YAFTE-17-3_007
تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: زیتون دارای اثر محافظتی اثبات شده در برابر بیماری های التهابی مزمن است؛ اما هنوز مشخص نیست که این خصوصیت زیتون ناشی از اثر آنتی اکسیدانی یا توانایی آن در تعدیل سیستم ایمنی است. هدف از این مطالعه، بررسی توانایی عصاره برگ زیتون بر سطح سرمی تعدادی از سایتوکاین های مرتبط با سلول های Th۱۷ (به عنوان میانجی های مهم التهابی) و نیز اثر آنتی اکسیدانی آن بر برخی از متغیرهای مربوطه در مغز موش صحرایی بود. مواد و روش ها: تعداد ۴۰ راس موش صحرایی نر به پنج گروه مساوی تقسیم شدند. به گروه اول شبه دارو، به گروه دوم ویتامین C با دوز mg/kg ۱۰ و به سایر گروه ها عصاره برگ زیتون حاوی اولئوروپئین با دوزهای ۵، ۱۰ و ۱۵ (mg/kg) به مدت ده روز به صورت دهانی به وسیله گاواژ تجویز شد. در پایان دوره، خونگیری از قلب حیوانات انجام شد و میزان اینترلوکین های ۱۷، ۲۳ و TGFβ در سرم آن ها به روش الایزا اندازه گیری شد. فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و غلظت مواد واکنش دهنده با اسید تیوباربیتوریک (به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید یا TBARS) در نیم کره راست مغز ارزیابی شد. یافته ها: میزان TBARS در گروه کنترل نسبت به گروه های دیگر افزایش معنی داری را نشان داد (۰۵/۰< P). فعالیت آنزیم های GPX و SOD در گروهی که اولئوروپئین با دوزmg/kg ۱۵ به آن ها تجویز شده بود نسبت به گروه کنترل و آن هایی که اولئوروپئین را با دوز کمتر دریافت کرده بودند افزایش آماری معنی داری را نشان داد (۰۵/۰< P). اگرچه در میزان IL-۱۷ و IL-۲۳ تفاوت آماری معنی داری بین گروه ها وجود نداشت، ولیTGFβ در گروه هایی که دوزهای مختلف اولئوروپئین را دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد (۰۵/۰< P). بحث و نتیجه گیری: عصاره برگ زیتون حاوی اولئوروپئین، دارای اثرات آنتی اکسیدانی معنی داری بر شاخص های اکسیداتیو در مغز موش صحرایی بود، ولی اثر قابل توجهی بر میزان سایتوکاین های مرتبط با سلول های Th۱۷ (بجز (TGFβنداشت؛ بنابراین اثر محافظتی آن در برابر بیماری های التهابی احتمالا ناشی از خواص آنتی اکسیدانی آن است نه تعدیل سایتوکاین های مرتبط با سلول های Th۱۷.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب شاکرمی
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
نوروز دلیرژ
دانشگاه ارومیه
علی شیخیان
دانشگاه علوم پزشکی لرستاندانشگاه علوم پزشکی لرستان
کبری چهاری
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
مسعود علیرضایی
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
