اثرات روشهای مختلف خاکورزی و فواصل مختلف آبیاری برعملکردواجزای عملکرد کنجد درمنطقه داراب

باتوجه به نقش روغن کنجد درتغذیه و همچنین محدودیت منابع آب ازمایشی به منظور بررسی روشهای مختلف خاکورزی و فواصل ابیاری برعملکرد و اجزای عملکرد کنجد Sesamum indicum L. درمنطقه داراب فارس درسال زراعی 1389 درایستگاه تحقیقاتی بختاجرد درقالب طرح استریپ پلات با 12تیمار و درسه تکرار به اجرا درامد تیمارهای ازمایش شامل سه فاکتور اصلی خاکورزی خاکورزی مرسوم کم خاکورزی و بی خاکورزی کشت مستقیم بذر و 4فاکتور فرعی فواصل آبیاری شامل 8و10و12و14روز بودند درتیمارهای بی خاک ورزی هرکرت شامل 14ردیف کاشت بذر کنجد رقم داراب 2 بود که به وسیله دستگاه مستقیم کاربا الگوی کاشت 36×8 سانتیمتر دربقایای گندم کاشته شد نتایج حاصله بیانگر این است که نوع خاکورزی و دورابیاری برعملکرد کنجد اثرمعنی داری داشتند تعداد کپسولهای یک بوته و وزن هزاردانه نیز درشخم معمولی با کاهش مواجه شد تعداددانه درکپسول شاخص برداشت و درصد روغن دانه درهیچکدام ازتیمارها تحت تاثیر نوع شخم و دورابیاری قرارنگرفتند براساس نتایج بدست امده استفاده ازسیستم کم خاکورزی درشرایط دورابیاری 14روز میتواند نسبت به سایر تیمارها درکشت دوگانه گندم کنجد درشرایط مشابه با مطالعه قابل توصیه باشد

کلیدواژه ها:

کنجد ، بی خاکورزی ، کاشت مستقیم ، دورآبیاری