بررسی تاثیر قصه گویی به روش ایفای نقش بر مهارتهای ارتباطی واجتماعی کودکان اوتیسمی

مقدمه: اختلال طیف اوتیسم شایع ترین اختلال نافذ رشد می باشد. نقصان در مهارتهای اجتماعی، علایق، رفتار و فعالیت های تکراری و محدود، علائم مشخصه آن می باشد. مواد و روش­ ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است  که با اجرای قصه گویی به روش ایفای نقش بر واحد های مورد پژوهش انجام  شده است. جامعه مورد نظر در این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به اوتیسم، که در مراکز اوتیسم شهرستان خرم اباد در سال۱۳۹۶ پرونده داشتند می باشد. ۳۰ کودک اوتیسمی ۱۶-۵ ساله به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه  ATECقبل و بعد از اجرای مداخله جمع آوری و سپس پردازش شد. یافته ­ها: میانگین مهارت های ارتباطی (گفتار، زبان و ارتباط) قبل از مداخله ۸۵۵/۰ به ۲۴/۱ بعد از آن رسید، میانگین مهارت های اجتماعی از ۸۲۲/۰ به ۲۱/۱ بعد از مداخله رسید. در این زمینه میزان همبستگی پاسخ­ها قبل و بعد ۶۸۴/۰ مشاهده شد که معنی داری آن با ۰۰۰/۰p= تایید شده است. بحث و نتیجه­ گیری:  قصه گویی به روش ایفای نقش یکی از مداخله های درمانی موثر و مقرون به صرفه، برای بهبود عملکرد ارتباطی و اجتماعی کودکان اوتیسمی می باشد.

کلیدواژه ها:

autism ، storytelling with Role Playing method ، children ، communication skills ، social skills. ، اوتیسم ، قصه گویی به روش ایفای نقش ، کودکان ، مهارت های ارتباطی ، مهارت های اجتماعی