از انزوا تا تعامل ، سناخت و مدیریت گوشه گیری در دانش آموزان

گوشه گیری و انزواطلبی از رفتارهای نسبتا شایع در میان دانش آموزان است که می تواند تاثیرات منفی بر جنبه های مختلف زندگی تحصیلی، اجتماعی و روانی آنان داشته باشد. این مقاله به بررسی علل، نشانه ها و پیامدهای گوشه گیری و انزواطلبی در دانش آموزان می پردازد و راهکارهایی برای شناسایی و مدیریت این رفتارها ارائه می دهد. همچنین نقش خانواده، مدرسه و جامعه در پیشگیری و حمایت از دانش آموزان انزواطلب مورد تحلیل قرار گرفته است. هدف اصلی این مطالعه، ارتقاء شناخت والدین و مربیان نسبت به این پدیده و فراهم آوردن محیطی امن و حمایت گر برای رشد سالم و متعادل دانش آموزان است.دانش آموزی دوره ای حساس و سرشار از تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی است که هر فرد در آن با چالش های متعددی مواجه می شود. یکی از مسائل مهم در این دوران، بروز رفتارهای گوشه گیری و انزواطلبی است که می تواند مانع از رشد کامل مهارت های اجتماعی و ایجاد ارتباطات موثر با همسالان و بزرگسالان شود. گوشه گیری، به معنای تمایل به دوری از جمع و کاهش تعاملات اجتماعی، ممکن است ناشی از عوامل مختلفی همچون اضطراب، افسردگی، کمبود اعتماد به نفس یا مشکلات خانوادگی باشد. این وضعیت اگر به موقع شناسایی و مدیریت نشود، می تواند زمینه ساز مشکلات روانی و تحصیلی جدی تر در آینده گردد. در این مقاله، با بررسی ابعاد مختلف این پدیده، تلاش شده است تا با شناخت بهتر عوامل موثر، راهکارهای عملی جهت حمایت و هدایت دانش آموزان انزواطلب ارائه شود.

کلیدواژه ها:

عملکرد تحصیلی ، انزوای اجتماعی ، : گوشه گیری و انزواطلبی ، فعالیت های کلاسی ، دانش آموز منزوی