نقش والدین در استفاده ی بهینه ی کودکان و نوجوانان از تلفن همراه و فضای مجازی

موبایل یا تلفن همراه وسیلهای است، که اگرچه در ابتدا تجملی در نظر گرفته میشد، اما رفته رفته با افزایش کاراییهایش به یک وسیله ضروری تبدیل گشت. در کشور ما ایران ابتدا موبایل بیشتر در دست پدران و مادران و جوانان بود، اما با شیوع بیماری کرونا )کووید (۱۹ سبک زندگی میلیونها نفر در جهان تغییر کرد .با قرنطینه وتعطیلی مدارس از تاریخ اول اسفند هزارو سیصدو نودوهشت آموزش در خانه و از راه دور انجام پذیرفت. پس محیط تحصیلی تغییر کرد، و شرایط تحصیلی متفاوتی ایجاد شد.خا نوادهها و معلمین که اکثر آنها تا آن روز حتی موبایل هوشمند نداشتند، ملزم به خرید گوشی هوشمند شدند. بنابراین برای تدریس خودشان و همچنین حضور کودکان و نوجوانانشان در کلاس درس گوشی هوشمند تهیه کردند. خانوادهها نیز گوشی هوشمند تهیه و آن را در اختیار کودکان و نوجوانان قرار دادند. و متاسفانه مالکیت آن را هم به آنان سپردند. با در اختیار گرفتن گوشی هوشمند توسط کودکان ونوجوانان ،دسترسی به اینترنت و فضای مجازی و شبکههای اجتماعی برای آنها آسان و آسانتر شد. فضایی که ورود کودکان و نوجوانان به آن نظارت و کنترل والدین را می طلبد .دنیای مجازی که مراقبت و تربیت در آن سختتر از دنیای واقعی است .بین دنیای والدین و دنیای کودکان و نوجوانان فاصلهای عمیق ایجاد شد.و این فاصله گرفتن میتواند زمینه ساز رفتارهای پرخطر باشد.بنابراین اگر والدین به ابزار کنترل فرزندان در دنیای مجازی مجهز نشوند، و سواد رسانهای خود را ارتقا ندهند، قطعا با دستان خود فرزندانشان را راهی دنیا و مسیری کردهاند، که جبران آسیبهای آن بسیار سخت و سنگین است. هدف از این پژوهش آشنایی با شیوه ی استفاده صحیح از موبایل توسط کودکان و نوجوانان است.