تاثیر مدارس آموزش از راه دور بر افراد بازمانده از تحصیل

هدف این پژوهش بررسی تاثیر مدارس آموزش از راه دور بر زندگی افراد بازمانده از تحصیل است و تلاش می کند نقش این نوع آموزش را در توانمندسازی اجتماعی، فردی و حرفه ای آنان نشان دهد. در این مطالعه میدانی از روش پیمایشی استفاده شد و جامعه آماری شامل 300 نفر از بازماندگان از تحصیل در شهرهای مختلف ایران بود که در برنامه های آموزش از راه دور ثبت نام کرده اند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ای استاندارد با روایی و پایایی تاییدشده استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که شرکت در دوره های آموزش از راه دور سبب بهبود قابل توجهی در سطح مهارت های ارتباطی، افزایش اعتمادبه نفس فردی، ارتقای توانایی تصمیم گیری و دستیابی به موقعیت های شغلی بهتر شده است. علاوه بر این، نتایج نشان دادند که سیستم آموزش از راه دور با کاهش محدودیت های زمانی و مکانی، امکان ادامه تحصیل را برای افراد شاغل، زنان خانه دار، و کسانی که دسترسی به مدارس حضوری ندارند، فراهم کرده و به تحقق عدالت آموزشی و گسترش فرصت های برابر کمک نموده است. این یافته ها اهمیت توسعه زیرساخت های آموزش مجازی را بیش از پیش نمایان می سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش از راه دور ، بازماندگان از تحصیل ، توانمندسازی اجتماعی و حرفه ای ، عدالت آموزشی ، مهارت های ارتباطی و نرم