تحلیل محتوای آثار انیمیشن تلویزیونی مرکز پویانمایی صبا؛ دهه ۷۰ الی ۱۳۹۰

باتوجه به فراگیربودن رسانه تلویزیون، وجه «آموزشی» این تولیدات در کنار سرگرمی سازی، از اهمیت زیادی در ساخت فرهنگ جوامع برخوردار است. به موضوع "آموزش" در انیمیشن تلویزیونی از دو منظر می توان توجه کرد. اول بعنوان ژانر انیمیشن آموزشی، که مورد نظر این پژوهش نمی باشد و دوم بعنوان یک رویکرد و محور که در طول تاریخ انیمیشن، «آموزش» یکی از کارکردهای مهم رسانه تلویزیون بوده است. امروزه آموزش بعنوان یک رویکرد مهم، در اغلب تولیدات انیمیشن تلویزیونی حضور دارد؛ در اینگونه تولیدات علاوه بر آموزش زمینههای علمی، به آموزش در همه زمینهها ازجمله، فرهنگی، اجتماعی، تربیتی، مذهبی و ایدئولوژیک پرداخته شده و موضوعات، محتوا و درونمایه های مورد نظر، براساس زمینه های فرهنگی- اجتماعی بازنمایی می شود. مطالعه حضور یا غیبت انواع موضوعات و درونمایه های مرتبط با زندگی روزمره مخاطب، در انیمیشن تلویزیونی ایران که می تواند تاثیر بسیاری در ایجاد ارتباط با مخاطب داشته باشد، هدف این پژوهش است. برای رسیدن به نتایج عمیق تر درباره موضوع پژوهش، «تولیدات انیمیشن مرکز صبا» براساس اطلاعات ارائه شده از سوی آرشیو این مرکز، جامعه آماری و نمونه ها در بازه زمانی پژوهش به شکل «پهنانگر»، جمع آوری و برای رسیدن به نتیجه، تحلیل محتوای کمی و کیفی (تفسیری) صورت پذیرفت. طراحی ماتریس، جداول و نمودارها، ابزار تحلیل این پژوهش بوده و نتایج حاصله به این نکته اشاره دارد که بخشی از موضوعات مرتبط با زندگی روزمره انواع مخاطب، در این آثار مغفول واقع گردیده است.

کلیدواژه ها:

انیمیشن تلویزیونی ایران ، مضمون ، درونمایه ، آموزش ، مرکز پویانمایی صبا