ارائه الگوی چند سطحی از پیشران های موثر بر چابکی استراتژیک مبتنی بر نوآوری در شرکت های صادرکننده

هدف اصلی این پژوهش ارائه الگوی چند سطحی از پیشران های موثر بر چابکی استراتژیک مبتنی بر نوآوری در شرکت های صادرکننده است. این پژوهش بر حسب هدف، در زمره ی پژوهش های کاربردی از نظر استراتژی از نوع پژوهش های آمیخته است که در بخش کیفی از تحلیل محتوا و در بخش کمی نیز از مدل سازی ساختاری تفسیری برای تحلیل استفاده می شود. روش گردآوری داده ها در این پژوهش از نوع میدانی، ابزار گردآوری داده ها نیز مصاحبه و پرسشنامه است. جامعه ی آماری پژوهش در بخش کیفی مدیران ارشد شرکت های صادرکننده و در بخش کمی نیز برخی از مدیران ارشد شرکت های صادرکننده و اساتید دانشگاه در حوزه ی مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک بوده اند. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع نظری بوده و در بخش کیفی ۱۵ نفر و در بخش کمی ۱۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج بدست آمده در بخش کیفی که به هدف شناسایی پیشران های موثر بر چابکی استراتژیک مبتنی بر نوآوری انجام شد، مشخص گردید که سیزده پیشران از نظر مدیران ارشد شرکت های صادرکننده نقش برجسته ای در چابکی استراتژیک دارند که از این سیزده پیشران برای طراحی پرسشنامه در بخش مدلسازی ساختاری تفسیری استفاده شد. نتایج بدست آمده در بخش مدلسازی ساختاری تفسیری به ارائه الگوی چند سطحی از پیشران های موثر بر چابکی استراتژیک مبتنی بر نوآوری در شرکت های صادرکننده منجر گردید و پیشران های شناسایی شده در هفت سطح قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده از الگوی چندسطحی پژوهش، شرکت های صادرکننده برای تقویت چابکی استراتژیک مبتنی بر نوآوری به مستندسازی دانش بازار توجه ویژه ای نمایند. این پیشران به عنوان مهمترین عامل مربوطه در مدل شناسایی گردید و به دنبال آن پیشران های نگاه اشتراک دانش در بین فرآیندها، تمایل به نوآوری، پیشتازی، حمایت سازمان از استراتژی های توسعه، دیدگاه بلندمدت در بین مدیران ارشد، رقابت تهاجی، تمرکز بر جذب دانش رقبا، تاکید بر استراتژی مدیریت استعداد، توجه مدیریت ارشد به استراتژی مداری و در نهایت ریسک پذیری، چندمهارته بودن کارکنان و منتورینگ سازمانی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

چابکی استراتژیک مبتنی بر نوآوری ، روش پژوهش آمیخته ، تحلیل محتوا ، مدلسازی ساختاری تفسیری ، صادرات