راهبردهای جبران خسارت معنوی ناشی از ترور رسانه ای ( تحلیل فقهی و حقوقی در عصر هوش مصنوعی)

تحولات سریع علمی و فناوری در دنیای امروز، مفاهیم حقوقی و اجتماعی را به طور قابل توجهی تغییر داده است. یکی از پدیده های جدید که به وجود آمده، "ترور رسانه ای" نام دارد. این مفهوم به تخریب شخصیت حقیقی و حقوقی افراد از طریق رسانه ها و فضای مجازی اشاره دارد و به عنوان ابزاری غیرمستقیم عمل می کند. بر خلاف ترورهای سنتی که به صورت فیزیکی انجام می شوند، ترور رسانه ای نیازمند بازنگری در مفاهیم حقوقی و فقهی است. با توجه به ریشه های فقهی نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، بررسی امکان جرم انگاری این نوع ترور از منظر فقهی اهمیت دارد.این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از منابع معتبر فقهی و قوانین موجود، به تحلیل امکان استنباط احکام فقهی مرتبط با ترور رسانه ای پرداخته است. هدف اصلی تحقیق، تبیین مبانی فقهی جرم انگاری این پدیده و تعیین چارچوب های قانونی آن در شرایط کنونی است. در ابتدا، تعریف دقیقی از ترور رسانه ای بر اساس اصول فقهی ارائه شده و سپس انطباق این پدیده با مفاهیم فقهی مانند بغی و افساد فی الارض بررسی می شود.نتایج نشان می دهد که برخی مفاهیم فقهی قابلیت تطبیق با ترور رسانه ای را دارند، اما این مفاهیم نمی توانند به طور کامل ابعاد پیچیده این پدیده را پوشش دهند. یافته ها تاکید می کند که نظام حقوقی فعلی نیازمند وضع قوانین خاص برای مقابله با ترور رسانه ای است. همچنین ظهور مسائلی مانند ترور شخصیت با استفاده از هوش مصنوعی ضرورت توجه ویژه قانون گذار به جرائم فضای سایبری را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

ترور رسانه ای ، جرم انگاری فقهی ، حقوق جمهوری اسلامی ایران ، جرائم سایبری